İlim talebesinin önem arz eden vazifelerinden biri bilmediği ve kapalı kalan hususları sormayı kendisine şiar ve prensip edinmesidir. Nitekim Allah (c.c) bu konuda şöyle buyurmaktadır: "Eğer bilmiyorsanız zikir(ilim) ehline sorunuz."(Enbiyâ, 21/7)

Kendisine bu ilmi seviyeye ne ile/nasıl ulaştın? Diye sorulan büyük âlim, sahabi Abdullah b. Abbas'ın cevaben verdiği şu sözü meşhurdur: "Akleden bir kalp ve sorgulayıcı bir dille."

Merfu bir hadiste geçtiği üzere Allah Resülü(s.a.v) şöyle buyurmuştur: "Acizliğin/cehaletin şifası sormaktır."(1) Diğer bir hadiste ise, "İlim hazinedir anahtarı ise sormaktır"(2) geçmektedir. Nitekim âlimler, "güzel soru sormak ilmin yarısıdır" demişlerdir. Soru ya soranın bilmediği bir şey nedeniyle ya da bir şeyin yeterince açık olmayan bir yönünün bulunması veya kişiye kapalı görünen bir ibare anlaşılmadığı için sorulur. Bazen de soru, kişide meydana gelen bir şüphe nedeniyle, şüphenin giderilmesi ve problemin çözümü için güveneceği uzman bir ilim ehline ivedilikle sorma durumunda kaldığı için sorulur.

İmam en-Nevevî(r.h), öğrencinin hocasına karşı nasıl davranması gerektiği hususunda şöyle der: "öğrenci, hocasına yersiz soru sormamalı; ancak hocasının bundan rahatsız olmayacağını bilmesi müstesna. Öğrenci, rahatsız edici bir biçimde sorusunda ısrarcı olmamalı. Hocanın boş vaktini ve gönlünün hoş olduğu zamanı soru sormak için ganimet bilmeli. Soru sorarken nazik olmalı ve üslubunu iyi ayarlamalı. Kendisine problemli görünen hususta soru sormaktan çekinmemeli. Bilakis hocasından konuyla ilgili tam bir izah istemeli. Zira soru sormada utangaç olanın ilmi zayıf kalır ve ulema meclisinde eksikliği ortaya çıkar. Şayet hoca, öğrenciye anladın mı? Dese, öğrenci, yalan söylememek ve anlamaktan mahrum kalmamak için maksat hâsıl olmadan evet dememeli ve anlamadım demekten de utanmamalı. Zira onun öğrenmek için göstereceği kararlılık ona hem şimdi ve hem de gelecekte bir takım faydalar sağlayacaktır. Öğrencinin anlamadım demek suretiyle elde edeceği peşin faydalardan bazıları şunlardır; meseleyi öğrenme fırsatını yakalaması, anlamadığı halde anlamış gibi yapmayarak yalan ve nifaka düşmekten kurtulmasının yanı sıra derse ilgi gösterdiğine, anlamaya gayret ettiğine, aklının ve takvasının kemaline ve kendine hâkim olup nifaktan uzak duran bir kişiliğe sahip olduğuna hocanın kanaat getirmesine vesile olur. Bu davranışın gelecekteki faydalarından bazıları ise şunlardır; öğrencide daima doğru sözlü olma anlayışı yerleşir, razı olunacak bir tutum ve ahlak alışkanlık haline gelir. Halil b. Ahmed' in şöyle dediği nakledilir; "cehalet utangaçlık ile kibir arası bir yerdedir. "(3)

Dipnotlar

1-Ebû Davûd (337); İbn Mâce (572).

2-Ebu Nuaym, el-Hilye, 3/192. Bu rivayet zayıf bir senedle nakledilmiştir.

3-Nevevî, el-Mecmu/Mukaddime, 1/68.