A. Ebû Hureyre, Allah Rasûlü'nün (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle dediğini nakletmektedir: "Sizden önceki ümmetlerde ilhama mazhar kimseler vardı. Eğer benim ümmetimde de birisi olacaksa o Ömer'dir".(1) [Müslim'in Hz. Aişe'den aktardığı hadiste de Hz. Peygamber şöyle buyurmaktadır: "Eski ümmetlerde ilhama mazhar zatlar vardı. Eğer benim ümmetimde de bazı kimseler varsa şüphesiz ki Ömer onlardandır."](2)

B. Sa'd b. Ebi Vakkâs rivayet ediyor: "Allah Rasûlü (sallallâhu aleyhi ve sellem) dedi ki: "Ey Hattapoğlu! Nefsim elinde olana yemin ederim ki, şeytan seninle her karşılaştığında yolunu değiştirmiş ve başka bir yola girmiştir."(3)

C. Ebû Said'den rivâyet olunan bir hadiste; Allah Rasûlü (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır: "Uyuyordum; rüyamda bana üzerlerinde gömlekler olan insanlar gösterildi. Bazısının gömleği göğsüne kadar geliyordu. Bazısının ki ise daha kısaydı. O esnada bana Hattab oğlu Ömer gösterildi Üzerinde upuzun bir gömlek vardı. Yanındakiler: Bunu nasıl yorumluyorsunuz Ey Allah'ın Rasûlü, dediler. O da: Dine yordum, diye cevap verdi.(4)

D. İbn Ömer, Allah Rasûlü'nden (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu nakletmektedir: "Allah Teâlâ hakkı, Ömer'in lisanına ve kalbine koymuştur."(5)

E. İbn Ömer şöyle demektedir: "İnsanlar bir mesele ile karşılaştıkları zaman görüş beyan ederlerdi, aynı mesele hakkında Ömer de bir görüş beyan ederdi, ancak vahiy Ömer'in görüşüne uygun inerdi."(6)

F. Ukbe b. Amir'in rivâyet ettiği bir hadiste, Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: "Benden sonra peygamber olsaydı, Ömer b. Hattab olurdu."(7)

G. İbn Ömer anlatıyor: Ömer'in, şöyle olduğunu zannediyorum, dediği hiçbir iş yoktur ki onun söylediği gibi çıkmış olmasın."(8)

[H. Buharî ve Müslim İbn Abbas'tan şöyle dediğini rivayet etmektedirler: "Ömer musallâ'ya bırakıldı, daha kaldırılmadan insanlar dua edip namaz kılmak üzere etrafını sardı. Ben de onların arasındaydım. Bu esnada birisi arkadan omuzumu tutunca birden ikildim. Dönüp bakınca Ali olduğunu gördüm. Ali, Ömer için rahmet diledikten sonra şöyle dedi: " Geriye ameliyle Allah'ın huzuruna çıkmak istediğim senden daha sevimli bir kimse bırakmadın. Allah'a yemin ederim ki ben Allah'ın seni iki arkadaşınla birlikte kılacağı kanaatini taşıdım hep. Çünkü ben çok defa Allah Rasûlü'nün: Ben, Ebûbekir ve Ömer geldik. Ben, Ebûbekir ve Ömer girdik. Ben, Ebûbekir ve Ömer çıktık, dediğini duyardım."](9)

Dipnotlar 

1- Buhârî, Fezailu's-sahâbe, bab: 6, el-Enbiyâ, bab:54; Müslim, Fezâilu's-sahâbe, hadis nr: 33.

2- Müslim, Fedailu's-Sahabe, 23-2398.

3- Buhârî, Fezâilu's-sahâbe, bab: 6, el-edeb, bab: 68; Müslim, Fezâilu's-sahâbe, hadis nr: 22.

4- Buhârî, İman, bab: 15; Müslim, Fezâilu's-sahâbe, nr: 15.

5-Tirmizî, Menâkıb-50, bab: 18, hadis nr: 3682. Tirmizî hadisin hasen ve sahih olduğunu belirtmektedir. Konuyla ilgili Fazl b. Abbas, Ebu Zer ve Ebu Hureyre'den de farklı rivayetler bulunmaktadır. Bkz. Ahmed, Müsned, III/53.

6- Tirmizî, Menâkıb-50, bab: 18, hadis nr: 3682. Kur'an-ı Kerim 15 yerde Hz. Ömer'in görüşüne uygım olarak inmiştir.

7- Tirmizî, Menâkıb, bab: 18, hadis nr: 3686. Tirmizî, hadisin hasen olduğunu belirtir.

8- Buhârî, Menâkıbu'l-Ensâr, bab: 35.

9- Buhârî, Fezâil, 3677, 3685; Müslim, Fezâilu's-sahâbe, 6137.