Şefaat Kur'ân ve sahih hadislerle sabittir. İnkârı insanı küfre kadar götürür. Şefaati kabul eden inşallah şefaate nail olur, etmiyen ise şefaattan mahrum kalır. Bu husûsta bazı âyetleri ve sahih hadisleri inşallah zikredeceğiz.
Şefaate İlişkin Âyetler: 

مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ

"İzni olmadan onun nezdinde kim şefaat edebilir." (Bakara, 255.)
Yukarıdaki âyet Şefaatin Allah'ın iznine bağlı olduğunu aşikâre belirtmektedir. Evet, şefaat var, ancak Allah'ın iznine bağlıdır.

Kâfirlerin, ahirette Müslümanların şefaatçilerini ve dostlarını gördüklerinden ve kendilerinin desteksiz olduklarını görmeleri üzerine şu sözleri sarf edeceklerdir:
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ

"Şimdi bizim şefaatçilerimiz yok, ilgilenen bir dostumuz da yoktur." (Şuara, 100.)

Aşağıdaki âyet şefaatin olduğunu lakin, Allah'ın razı olduğu kişiler için gerçekleşebileceğini belirtmektedir:
وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَهُم مِّنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ

"(Allah'ın) razı olduğunun dışında onlar, kimseye şefaat etmezler. Ve bunlar onun korkusunda titrerler." (Enbiya, 21/28.)

Mümin olanlara şefaat fayda verecektir. Kafirler ise bundan mahrum kalacaklardır. Çünkü Rabbimiz bize şöyle buyurmaktadır:

فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ

"Onlara (kafirlere) şefaat edenlerin şefaatı fayda vermez." (Müddesir, 48.)
Şefaate İlişkin Hadisler:
Cabir (r.a)'in rivâyetine göre Peygamber (s.a.s) şöyle buyurmuştur: "Şefaatim, ümmetimden büyük günah sahibi olanlara mahsûsdur." (Tirmizi, Ebu Davut)

Avf b. Malik (r.a)'den rivâyet edildiğine göre Peygamber (s.a.s) şöyle buyurdu: "Rabbim tarafından biri (Cibril) bana geldi. Beni, ümmetimden yarısının cennete girmesi ile şefaat arasında birini seçmem husûsunda serbest bıraktı. Bennde, şefaatı şeçtim. Şefaat, Allaha, şirk koşmadan ölen herkese vardır." (Tirmizi)

Enes (r.a)'den rivâyet edildiğine göre Peygamber (s.a.s) şöyle buyurmuştur: "Ben, Cennette ilk şefaat edenim ve en çok tabii olan peygamber de benim." (Müslim)

Ebû Said (r.a)'in rivâyetine göre Resûlüllah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Ümmetimden bazı kimseler vardır ki, büyük bir topluluğa, bazısı bir kabileye, bazısı bir aileye, bir adama şefaat edeceklerdir. Ta ki bunlar cennete girinceye kadar şefaat edeceklerdir." (Tirmizi)

Osman (r.a)'den rivâyet edildiğine göre Peygamber (s.a.s) şöyle buyurdu: "Kıyamet gününde üç grub şefaat edecektir; Peygamberler, sonra âlimler, ondan sonra da şehitler." (İbn Mâce)

Ayetler bir bütünlük içerisinde incelendiği zaman bazı durumlarda şefaatin olacağı, bazı durumlarda da olmayacağı hakkında bilgiler geçmektedir. Ayetlerin sibak ve siyaklarına (bağlamlarına) bakıldığında her iki durum anlaşılmaktadır. Müminlerin bahsi geçtiğinde şefaatin olacağı, kafirlerin bahsi geçince de olmayacağı görülmektedir.

Şefaat hakkında bu kadar âyet ve hadis var iken bazı zavallılar İslâmda olan tüm hakikatları inkâr etme cihetine saplanmışlardır. Bu durum cehalettir, insafsızlıktır, ahmaklıktır ve imansızlıktır.

Ya Rabbi bizleri şefaate nail eyle! İstemeyenleri de mahrum kıl. Amin.
Kardeşiniz Musa Celali