Oktay Erdoğan

50 yıllık bir hukukum vardı Vahdet ağabey ile.

Beni ilk defa terziye götürüp elbise ve palto, evet Erzurum kışı için palto diktiren adamdı.

Param olmadığını anladığında, gece ben uyurken pantolonumun cebine para koyan ve "benim param yoktu; cebimde para var; biri galiba yanlışlıkla kendi pantolonu sanmış, para koymuş" dediğimde de; "berekettir bereket, kimse koymaz" diyen adam.

Ben hiç emir dinlemezdim; hep sürtüşürdüm; ama o hiç beni ezmeye kalkmazdı.

Bildiğini okurdu, Erzurum'da Süleymaniye'de altlı üstlü kaldık, vallahi herkesten çok okurdu. Mustafa Necati Sepetçioğlu'nun Kilit, Kapı, Konak serisini 10 günde bitirdi ve Sepetçioğlu Erzurum'a geldiğinde ona bihakkın mihmandarlık etti.

Düzgün yatağa girip uyumayı bilmezdi, kıvrıldığı yerde uyurdu.

Erzurum'da 7 düvelle barışıktı.

Hızır gibi hocamı her yere yetiştirirdi. Talebelerin dersleri ile ilgilenir ve bir an önce mezun olmalarına gayret ederdi. Hatta bir ağabeyin okulunu bitirmesi için gidip hocası ile konuştuğuna şahidim.

Bayramı, seyranı, kendine mahsus hayatı yoktu. İçimizdeydi.

Herkesi ismi ile tanır; ailesinin sosyo-ekonomisini bilir; insanlara öyle davranırdı.

Sigara içen, kot pantolon giyen, şehir çocuklarını benim gibilere sap ederdi.

Bilmem ki ne diyeyim,

Bilmem ki ne yazayım,

1973'ye hapishaneye İdris Akkuş'un ders notlarını hemen hemen her görüşte götürürdüm. İdris abi görüşe çıkamazdı, o her görüşe çıkar, notları alır, İdris Akkuş'a verirdi.

Duvar yapardı,

Sıva yapardı, 

Yemek yapardı, 

Misafir ağırlardı,

Şoförlük öğretirdi, 

Adap öğretirdi; bir mesai arkadaşımın düğünü vardı. Ben dershanede kalıyordum, "kalk arkadaşının düğününe git" diye beni ikaz etti.

Bilmem ki ne diyeyim; ne yazayım.

Hizmet etti,

Solumadan koştu.

Dinlenmeden çırpındı. 

Allah rahmet etsin.

Makamı cennet olsun.

Hocama, Üstadıma, ağabeylerime, efendimize selamımızı götürsün.

GAYYUR,

CEVVAL, 

MÜCAHİTTİ.

CEBBARDI,

GÖZÜ PEKTİ,

FİKİR NAMUSU SAHİBİYDİ.

Hürmetlerim ile...