Bahtiyar bir insan var,

Ona hapishaneler medrese,

Sürgünler dershane

Elinde bir sepet,

İçinde bir seccade,

Bir de Kur'an var.

 

Bahtiyar bir hatip var,

"Ey Bu vatanın gençleri!"

Diye söze başlar,

Onu gayesinden alıkoyamamış,

Ne hapishaneler,

Ne karakollar.

 

Bahtiyar bir âlim var,

Hoşgörüsü okyanus gibi,

Ufku enginleri aşmış,

Her gelen ziyaretçi ona demiş:

"Hocam sana bir sualim var."

 

Bahtiyar bir hoca var,

Camisi yok, kürsüsü yok,

Kimsesi yok;

Karşısında yüzlerce kulüp,

Binlerce loca var.

 

Bahtiyar bir ders arkadaşı var,

Kibirsiz, gurursuz,

Sadece bir rey sahibi,

Milyonlarca talebesi,

Binlerce efesi,

Yüzlerce dadaşı var.

 

Bahtiyar bir ihtiyar var,

Etrafındakiler yedi yaşından

Yetmiş yaşına kadar,

YaÅŸarken maÄŸdur, mazlum;

Ölünce sürülmüş diyar diyar.

 

Bahtiyar bir yolcu var,

Şarkın yalçın kayalarından,

Çıkmış yola,

Ölünceye dek,

Sürülmüş köy köy,

Dolaşmış diyar diyar.

 

Bahtiyar bir mezar var, Isparta gülleri açmış toprağında,

Meçhul mezarın başında,

Ne matem var,

Ne de zar var.

 (İbrahim Köse)

15.06.2001

Tavşanlı