Sayın Sırma hoca, kitabının 32. sahifesinde şöyle diyor: "Diğer bazı hususlar yanında Muaviye en çok dört konuda, sert bir dille eleştirilmiştir ki, onlar da şunlardır:

1. Muaviye Hz. Ali'ye biat etmeyip hilafeti kendi uhdesine almak için silahla karşı çıkmasıdır.

2. Ziyad b. Ubeyd'i Hz. Peygamberin hadis-i şerifine rağmen kendisine kardeş yapması, yani istilhak etmesi.

3. Hucr b. Adiy'i arkadaşlarıyla birlikte öldürmesi.

4. Veliahd müessesesini getirmesidir."

 Hz. Muaviye'yi sert bir dille eleştirmek, bu konuda bütün ehl-i sünnet âlimlerinin tarih içinde yapılan eleştiri ve savunmalarını yok saymaktır. Hz. Muaviye gibi bir sahabiye karşı yeniden itirazları dillendirmek, kin tohumları ekmek İslam adına, Müslümanlara ne kazandırabilir?

Konu itibariyle, hadis-i şerif'ten bahsediyor. Hadislerden bahsedilmesi çok güzel, niçin sahabiler hakkındaki hadislerden bahsedilmiyor? Bilhassa şu hadisler ve bunlara benzer bir çok hadisler niçin hatırlanmıyor?

a. تكون لاصحابى زلة يغفرهاالله لهم "Allah ashabımın yapacağı yanlışları affedecektir."(1)

b. اصحابى كاالنجوم بأيّهم اقتديتم اهتديتم "Ashabım yıldızlar gibidir. Hangisini izlerseniz hidayete erersiniz."

c. اذا ذكرااصحابى فامسكوا "Ashabımdan söz edildiğinde susunuz."

Dipnotlar

(1)- İbn-i Asakir, Hz. Ali'den. Taberani, Huzeyfe'den rivayet etmiştir. Feydul Kadir: C. 3, Sh. 266