Bu hafta yine Alasonyalı Hacı Cemal Öğüt efendiyle alakalı göz yaşartıcı bir anıyı paylaşmak istedik. Cenab-ı Hak ondan razı olsun.

Kızı, merhume Hikmet Öğüt hanımefendi anlatıyor;

"Beşiktaş'taki evimizin bahçesinde eski bir bina vardı. Onları biraz düzene sokup bölümlere ayırdık ve kiraya verdik. Orada oturan kiracılarımız sık sık evimize gelir, misafirimiz olurlardı. Yine bir gün bizde otururlarken, başka bir tanıdığımız da geldi ve onların kim olduğunu sordu. Ben de "bunlar bizim kiracılarımız" dedim. Babam bunu duyunca, beni çağırarak dedi ki;

-Yavrum, hiç öyle denilir mi? 'Misafirlerimiz' demeliydin. Kiracılarımız sözünde bir gurur ve enaniyet havası var. Sen bu sözünle onları mahcup etmiş olabilirsin. Hâlbuki Allah bu nimeti bize, başkalarına üstünlük taslamak için vermedi. Olsa olsa nimete şükretmek gerekir."

Ben de bundan sonra onlara daha yakın davrandım ve katiyyen kiracılarımız lafını etmedim.

Kaynak

Vehbi Vakkasoğlu, Osmanlı'dan Cumhuriyet'e İslâm Âlimleri, Cihan Yayınları, İst. 1987