Devir Osmanlı devri..Ramazan ayı girdiğinde, zengin bir konak sahibi, Ramazan ayına özel bir aşçı tutmak arzu etmiş. Anlaşılan aşçı efendi konağın sahibine geldiğinde, konağın beyi sormuş;

-Kaç çeşit çorba bilirsin?

-Efendim, 30 çeşit çorba bilirim.

Her güne özel bir çorba olmak üzere anlaşmışlar. Ramazan'ın son günü bizim aşçının repertuarındaki çorba çeşitleri tükenmiş. Adamcağız kara kara düşünmeye başlamış. Sıkıntısı artıkça artmış.

En sonunda çaresiz bir şekilde, pişirilen yemeklerin buharından, baharatlardan, yağ ve kavurmalardan üzerine birçok şeyler sinmiş fesini kaynayan suya atıp karıştırmaya başlamış. Bu "fes çorbasını" da akşama sofraya vermiş.

Ertesi gün konaktan ayrılıp, maaş ve bahşişini alacağı zaman geldiğinde, aşçının ayakları titremeye başlamış. Korku dolu bir yüzle konağın sahibinin huzuruna çıktığında, paşa efendi sevimli bir çehre ile demiş ki;

-Aferin aşçıbaşı, bizi memnun ettin. Bütün çorbaların güzeldi. Fakat son akşam yaptığın çorba enfesti. Ne çorbası idi acep?

Aşçıbaşı rahatlamış ve soruyu şöyle cevaplamış;

-Efendimiz, o da hizmetkârınızın sırrı kalsın..

Kaynak

Münevver Ayaşlı

Edeb Yahu

Yeni Asya Yayınları

İst. 1984