Dr. Cüneyt Gökçe hocamız anlatıyor; Halil Gönenç hocamız –Allah uzun ömürler saadet ve afiyet içerisinde versin-Haseki Eğitim Merkezi'nde bizim derslerimize geliyordu. Bir derste bize şöyle bir hatırasını anlattı; Kızıltepe'nin bir köyünde imamlık yapıyordum. Köyden bir vatandaş bana musallat oldu. Dedi ki; "Seyda, bana da bir ders ver, ben de ders okumak istiyorum." Ben dedim ki; "mübarek, sen daha Kur'an-ı Kerim'i doğru dürüst okumayı beceremiyorsun. Hele bir Kur'an-ı Kerim'i okumayı öğrenelim, sonra diğer temel derslere geçeriz."

"Yok Hocam" dedi, "ben ilim aşığıyım."

Neyse, bizim Şafii fıkhına dair temel dini bilgileri öğreten Gayetü'l İhtisar adlı bir kitap var. İbn-i Kasım ona şerh yazmış, başka âlimler ona şerh yazmış. Kitap Şafii ilmihalinde kısa bir kitap. İlk bahsi Taharet bahsidir; Kitabu't Tahareti. İlk cümleleri de şöyle başlıyor; ""el-Miyâhu'lletî yecûzu biha't-tathiru seb'u miyahin" "Temizleyici sular yedi çeşittir" diye devam edip gidiyor.

Seyda Halil hocam dedi ki; "iki üç satır okuttum. Ama gerçekten anlayıp anlamadığından çok emin değilim. Üç satır okuduk, kenara çekildi. Sakallarını sıvazlamaya başladı. Derin derin düşünüyor. Yanına vardım. Dedim ki "kardeş, bir problem mi var?" Dedi ki; "Yok hocam, bir problem yok da düşünüyorum da ahirette biz âlimlerin hali ne olacak?"

Dedim ki; "kardeş valla yirmi seneden beri ben medrese talebelerine ders veriyorum. Ama kendime daha âlim gözüyle bakmıyorum. Daha âlim olamadım. Ama maşallah sen üç satır okudun ve kısa sürede de âlim oldun."