Birkaç sene önce Rahmet-i Rahmana kavuşan memleketimizin değerli âlimlerinden Muhammed Emin Er Hocaefendi'nin bağlılarından muhterem Fırat beyden 18.09. 2019'da işyerinde güzel bir hatıra dinleyip kaydetmek nasip oldu. Mali müşavir olan Fırat Bey, 2008-2010 tarihlerinde Ankara'da merhumun birçok sohbetine iştirak etmiş. Yine, merhumun talebelerinden Veli Aytek hocamızdan Arabî ilimleri okumuş.

Şimdi kendisini dinleyelim; "Merhumun umuma açık sohbetleri Pazar günleri evinde olurdu. Sair günlerde de Veli hocam gideceği zaman diyordu; "ben gidiyorum, sen de gel" Ben de onunla birlikte gidiyordum.

 Kendisi mübarek bir zat. Tasavvuf ehli. Silsilesi zaten duvarda asılı idi. Kendisi Cizreli Şeyh Seyda'nın halifelerindendi. Bilinen, maruf bir zat. Sohbetlerine gittiğim zaman kendi kendime şöyle diyordum; "bu kadar gelip gidiyorum, kendisine intisap da ettik. Hiç tasavvufa ait bir şey anlatmıyor. Demiyor; 'rabıtanız", demiyor; "zikriniz", demiyor; "halvetiniz" veya "müritle şeyh arasında ilişkiler vs. Devamlı böyle imani meseleler üzerinde duruyor."

Bir gün bu meseleyi kendi kendime düşünürken, sohbet bitiminde mutad olarak elini öpüp çıkmaya hazırlandım. Tam elini öpecekken bileğimi kavradı, dedi ki; "Bediüzzaman'ın dediği gibi bu zaman tarikat zamanı değil, bu zaman imanı kurtarma zamanı." Ben de bu şekilde kalbi sorumun cevaplandığına şahit oldum.

Ve diyordu ki; "bu zamanın insanı tarikat için ehil değil. Hani bir tahtayı alırsın, şekil verirsin, tezyin edersin, sanatlandırırsın. Hani bir şeyin temeli vardır, onun üzerine bir şey bina edersin. Tasavvuf budur. Ama şimdi gelenlerin çoğunun bir alt yapısı, bir temeli olmadığı için bunun üzerine neyi yapacaksın? Neyi işleyeceksin? Onun için ben sohbetlerimin ekseriyetinde imani bahisler üzerinde duruyorum."

Bu demek değil tasavvuf şimdi yoktur, yaşanmıyor. Ehli vardır, yaşayanlar vardır. Ama şimdilik umuma şâmil değildir."