Seyda Fehmi Türkmen hocamız medresede okurken karşılaştığı ilginç bir hadiseyi kendisini ziyaretimizde şöyle anlattılar; "Şarki Anadolu'nun son devirdeki büyük âlimlerinden Seyda Muhammed Arapkendi hazretlerinin yanında Suyuti okuyordum. O sıralar 16-17 yaşlarındaydım.

Oradaki medresede Şeyh Ahmed-i Haznevi(k.s)'nin Mektubat'ının el yazma bir nüshası vardı. O kitap çok hoşuma gitmişti. Kitapta misk gibi acip bir koku vardı. Gerçekten çok güzel bir koku idi.

Orada bazı Arapça şiirler vardı. Onları küçük bir defterime yazmaya başladım. Birkaç gün sonra baktım ki defteri koyduğum cebimden güzel bir koku geliyor. Önce, medrese arkadaşlarımın benden habersiz cebime bir koku sürdüklerini zannettim. Sonra baktım ki koku defterdeki yazılardan geliyor. Ahmed Haznevi merhumun ihlâsının bir kerametini böylece müşahede etmiş oldum. Maalesef daha sonra o defteri benden birisi aldı ve bir daha geri vermedi."

Fehmi hocamdan bu hatırayı dinleyince aklıma Prof. Dr. Şener Dilek beyin şu ifadesi geldi; "İnsanların ihlâsı gibi kitapların da ihlâsı vardır. İhlâs sirayet edicidir. Müellifin ihlâsı, kitabında hissedilir. Herhalde hassas ruhlar o ihlâsı duyar ve hissederler."