Bu Roma hükümdarı da pek zalimdi. Milâdın seksen üç senesinde tahta geçmişti. O devirde Hıristiyan dininin yeni geliştiği devirlerdi. Dolayısıyla onlara pek dehşetli ve mağrur davranırdı. Daha ileri giderek Hz. İsa'ya da dil uzatır, alay ederdi. İsevî'ler için: "Hayranım şu adamlara. Aptal herifler! Bir asılmış adama itaat eder, taparlar." demişti.

Havariyyun'dan kâtib-i İncil Yuhanna, bunun devrinde sağ ve İncil'i -neşre çalışıyordu. Zomisyanus, Yuhanna'yı faaliyetten men etti. Telkine devam edince onu bir adaya sürdü. Yuhanna ona bir mektup yazdı: «Saltanatına güvenip mağrur ve zalim olma. Bil ki, ikbal günlerin gitmek üzeredir.» dedi.

Hakikaten bu zalim hükümdarın akibeti de çok sürmeden kötü bir şekilde sona erdi. Bilginlere, Hıristiyanlara, bütün Romalılara zulmeden, hatta Romalıları Roma şehrinden kovmaya cüret eden bu zalim Zomilyanus'a bütün Romalılar diş biliyordu.

Nihayet senato, idamına gizlice karar verdi. Ve Mecliste otururken, hazırlanan adamlar hücum ederek kendisini öldürdüler. Böylece, saltanatının onbeşinci senesin de lâyık olduğu cezayı bulmuştur.