Her kim Resulullah'ı (aleyhissalatu vesselam) hayattayken ve kendisi İslam üzereyken görmüşse, o sahabedir.(1) 

Rasulullah'ın sahabesinin birçok menkıbeleri vardır. Müslüman olan herkes onları sevmek durumundadır ve onlara hayır zan beslenmelidir. Onlar hakkında aralarında geçen olaylar ve ihtilaflar konusunda cüretkar konuşmaktan kaçınmalıdır ve inanmalıdır ki bütün bunlar hata ile yahut içtihat ile kendi aralarında olmuştur.

Sahabelerin en üstünleri sırayla şöyledir; Hz Ebubekir, Resulullah'tan sonra ilk halife ve sahabenin en efdalidir. Hz Ömer bin Hattab ikinci halifedir. Hz Osman bin Affan üçüncü halife, Hz Ali bin Ebu Talip dördüncü halifedir.

Hiçbir veli'nin derecesi bir sahabenin derecesine ulaşamaz.

 Resulullah'ın eşleri ve ailesi saygıya ve tâzime layıktırlar. Kızı Hazret-i Fatıma derece olarak en büyük evladıdır. Eşleri Hazret-i Hatice ve Aişe en üstün kadınlardandır.

İman; Resulullah Aleyhisselâm'ın getirdiği her şeyi tasdik etmek ve Allah ve rasulünün kelamları hakkında yalanlamak ve şüpheden yahut alaydan tamamen uzaklaşmaktır.

Herhangi bir ayet yahut hadisi farklı bir manada zikretmek bidattır, asla caiz değildir.

Allahu Teala'nın haram kıldığı bir şeyi helal kabul etmek küfürdür.

Büyük günahları dahi yapan kişi, onları helal kabul etmedikçe, kafir olmaz.

 Allah'a karşı cüretkar olmak ve onun rahmetinden ümit kesmek küfürdür.

Dipnotlar

1-İslam üzereyken ölürse..Ve bir müslüman ki sahabeleri görmüş ve İslam üzere ölmüşse, o tabiindir. Ve her kim ki, zikredilen şartlar muvacehesinde tabiinleri görmüşse, yani görmüş ve İslam üzere ölmüşse, o tebe-i tabiindir. Onların hepsinin şerefi ile alakalı hadis-i şerifler varid olmuştur.