Gönül! Kendini daima Allah'ın rızasına bırak ve her ne durumda olursan ol, Allah'tan ayrılma. Sana yücelik tacını bağışlayan Hakk olduğu halde, sen başkasına niçin gönül bağlıyorsun?

*** Eğer kendini küçültmek istemezsen, sonunda zillete sebep olacak bir iş yapma. Çok uzun yaşamayı arzu ediyorsan, insanların gönlünü kırma. Kimseyi incitmeyen, kırmayan daima uzun ömürlü olur. Birisinin kötü olmasını istersen, gam çekmekten âdeta eriyip bitersin. Eğer başkalarının iyiliğini dilersen sen de hiçbir kötülük görmezsin.

*** Kendine, kendinden daha hoş bir arkadaş ara ki seni de kendine benzetsin. Çünkü ince insanın sohbeti tesirlidir. Terbiye edilmiş, iyi yetiştirilmiş bir av köpeğinin avladığı şeyin eti helal, bilgisiz bir adamın kestiği hayvan ise haramdır.

*** Attarlık edebileceğin şeyler bol bol varken, cahillik edip de çöpçülük yaparsan bundan kime ne? Süpürgeci de, gül suyu satan da insandır; fakat birinden güzel, öbüründen pis koku alırsın.

*** Bu ölümlü dünyada iki günlük ömrün var, huyunu ve yaşantını düzeltsene! Her işinde ipin ucunu sıkı tut. Bir defa bile dizginleri elinden bırakma!

*** Büyükleneceğin yerde, alçak gönüllü ol! Bu yola ayak uydurursan başardın gitti demektir. Allah adamı isen mert adamlar gibi hareket et! İkiyüzlülüğü ve riyakârlığı bırak.

*** Ezelde paylaşılmış olan rızkın anahtarı insanın elindedir. İnsanın içini aydınlatan saadet kandili on parmağı arasında bulunur. Bu dünya bir köprüdür ve sen o köprüden geçiyorsun; üzerinden geçilen köprüye ev yapılmaz.

Kaynak

 Saâdet-Nâme, N­âsır-ı Husrev (H. 394-481/M. 1003-1088)