Daha bir gonca iken solmuÅŸ Vildan

Bir yaşında yetim kaldım anadan

Çok uzun seneler geçti aradan

Acın hala içimde güzel anam

 

Yokmuş çaresiz derdinin ilacı

Geride bırakmış büyük bir acı

Arkada iki erkek iki bacı

Bırakarak gitmiş şefkatli anam

 

Adı gibi narin hem de çok mert

Hayatı her dem çile ile dert

1968 Nisan ayında nihayet

Ebedi âleme göçmüş anam

 

Ömrü geçmiş çayırlarda tarlada

Sofrasında peynir varmış arada

Hastaneye giderken yok araba

Vasıtan öküz arabası anam

 

Atmak istemiÅŸsin beni suya

Kim bakacak bu küçük yavruya

Emanet edip Yüce Mevla'ya

AÄŸlayarak gitmiÅŸsin garip anam

 

Hiç biter mi yetimlerin çilesi

Babam ile dayımın yanık sesi

Ağlamışlar, ağlatmışlar herkesi

Yürekleri dağlamış bahtsız anam

 

Hiç kimse değiştiremez kaderi

Seviyorum Nahiye'yi Taner'i

Ablamın da çoktur bende değeri

Onun da emeÄŸi var narin anam

 

Beni emziren tüm sütanalarım

Onları da hep rahmetle anarım

Seni görmediğime çok yanarım

Kaderimiz böyle yazılmış anam

 

Bu dünyada gülüp murat almadın

Kur'an okur, dua eder evladın

Kabrin pür nur, cennet olsun mekânın

Yerinde rahat uyu zarif anam

 

Bağrına hiç basamamış Yüksel'i

Delikanlı görememiş Köksal'ı

Yokmuş tutunacak sağlam bir dalı

Ağacın çürük imiş dertli anam