Ey Kur'an'ı dünyaya misafir gönderen yüce Rabbim!

O ne güzel misafir, o ne güzel teşrifçidir. Eminim ki onun indirilişinden çok önce yaratılan bu dünya hep o misafiri beklemiştir. Onun içindir ki bu dünyaya "Misafirhane" denmiştir.

Evet, "Dünya bir misafirhanedir. İnsan ise onda az bir miktar duracak ama vazifesi çok bir misafirdir." (Bediüzzaman)

Bu söz ile insanın da dünyada misafir olduğunu anlıyoruz. Demek ki Allah'ın yeryüzünde iki önemle misafiri var. Biri Kur'an, biri insan. Bunlardan biri de birinin misafiridir. Elbette ki Kur'an insanın misafiridir. Demek ki dünya bütün içindekilerle Kur'an'a ev sahipliği yapmaktadır.

Ya Rabbi, insan az bir miktar dahi kalsa Kur'an'ın muhatabı olarak bu dünyada onunla kalması ne büyük bir şereftir. Ya Rabbi bizi bu şerefe nail eyle.

Ya Rabbi, bir yerden gelerek evimizin kapısını çalan insanlara da misafir denmesinin nedeni yoksa insanın eve gelişinin Kur'an'ın dünyaya gelişine benzediği için mi?

Hani bir ifadede geçtiği gibi gelen misafir birlikte getirdiği on rızkın dokuzunu kaldığı evde bırakır da birini yer gidermiş. Yoksa Kur'an da öyle mi Allah'ım? Yeryüzüne teşrifleri insanlara rahmet dolu hazineler midir de o bir gün çekip gidince arkasında teklif icabı bir zahmet; dokuz rahmet bırakacak?

Ya Rabbi, bu kutsal misafir o mutlak sevgilinin kulaklarımıza üflediği öyle efsunlu öyle gizemli sözlerdir ki zaman geçtikçe bu sözler Hazreti Muhammed'in sesiyle kulaklarımızda daha çok çınlamakta, daha iyi duyulmaktadır. Bizleri bu sesleri hakkıyla duyanlardan eyle.

Ey iki cihanın yaratıcısı yüce sevgili, sen o Muhterem Kur'an'ı bizim kaldığımız eve göndererek aynı dünyada birlikte misafir olmamızı sağlayarak bize ne büyük bir şeref ve ne büyük bir değer verdin.

O, şerefli misafir ki bize sadece bu dünyada yaşamayı öğretmekle kalmadı aynı zamanda sonsuz olan cennet hayatını da müjde verdi.

O, ne akıllı misafir ki bu dünyanın bir tek ezeli ve ebedi yaratıcısı olduğunu cihana haykırdı. Eğer o yüce yaratıcının bu sıfatlarını haber vermeseydi işte o zaman bu dünyanın ne anlamı kalırdı?

Ey sahibim, ey malikim ve ey hayalime sığıştıramadığım kadar güzel olan ve o güzelliğe aşık olduğum mutlak sevgili, O, misafir olarak dünyamıza gelen Kur'an olmasaydı kim kafamı sürekli meşgul eden şu soruları cevaplardı?: "Ey insan necisin? Nereden geliyorsun? Nereye gidiyorsun?" Ya Rabbi, ne olur Kur'an'ın bu dersini anlamak nasip eyle.

Ey şanlı misafir, ey şerefli akıncı, ey muhterem dost, yüce yaratıcım seni göndermeseydi kim içime koyardı bu cihan fethini?

Ey evimizde başköşeye oturttuğumuz, ona abdestsiz el sürmediğimiz, temiz ahlakın ta kendisi temiz kitap, senin maddi ve manevi temizliğe verdiğin önem olmasaydı elimiz, ayağımız, bedenimiz, odamız ve bu fani misafirhanemizi neye göre nasıl temizleyecektik? 

Ey güzel misafir, bize oruçla sabrı, namazla şerefi, zekâtla insanlığı, hacla kardeşliği sen öğretmedin mi? Var mı yeryüzünde başka böyle bir insanlık dersi veren kitap? Ya Rabbi, bizi bu kitabın muhataplığından mahrum etme. Bizi bu misafirden ayırma.

Ey değerli misafir, ey edebiyatların en güzeli, şiirlerin en ahenklisi, ilahilerin en sedalısı, sen ne kadar güzelsin ki yüzüne bakmaya doyulmuyor, yüzünden okumanın tadına ulaşılmıyor. Ezberlemenin kolaylığı anlaşılmıyor, ezbere okumanın hazzına varılmıyor. Sen bizi bu haz menşei olan ayetlerin, Davut'un (AS) Mezamiri ve Mevlana'nın neyi eşliğinde okunmasıyla sonsuzluğa ulaştır.

Ahmet Yesevi'nin Hikmetleri ve Yunus Emre'nin ilahileri eşliğinde ahenkli sözlerin kaynağından ayırma bizi ya Rabbi.

Her biri kendi döneminin Kur'an düşmanlığı yapan fikir saldırılarına karşı, zamanını ve sonrasını aydınlatarak Kur'an'ı sönmez ve söndürülmez bir güneş olduğunu ispatlayarak bütün karanlıklara meydan okuyan İmam Gazali'nin, Abdülkadir-i Geylani'nin, Bediüzzaman'ın ve benzerlerinin eserlerinden ayırma.

Ey misafir, gün yaklaşıyor, vakit ikindidir, zaman akşam olmakta, yoksa sana verilen sayılı günler tükenecek mi? Yoksa bize elveda mı diyeceksin? Yoksa sen gidince bu misafirhanenin bir kıymeti kalmayacak mı? Senin nurun çekilince bu âlem-i faniden karanlıkların zindanlarına mı atılacak bu koca dünya? Yoksa gökler çatlayacak, denizler yanacak mı? Her şey bir anda yok mu olacak? İşte o zaman mı insanlar dünyayı gerçek aydınlatanın Güneş olmadığını Kur'an'ın nuru olduğunu anlayacaklar. İşte o zaman sen bir daha geri inmeyecek misin? Sen, seni gönderenin yanına mı çıkacaksın?

Peki ya biz ne olacağız ey şanlı, şerefli misafir?

Ya Rabbi ne olur bizi Kur'an'ın nuruyla nurlandır. Çünkü o nurla nurlanan yürekler vallahi bir daha karanlığa düşmezler ve kıyamet de kopsa hiçbir ziyan görmezler. Çünkü insanlar Kur'an'ın emirlerine uyar ve o misafire sahip çıkarlarsa, bir gün o misafir gitse de arkasında getirdiklerinin dokuzunu bıraktığı için insanlar ondan istifade ederler. Ne mutlu o bıraktıklarından nasiplenenlere!

Allah'ım bizi Kur'an'a hakkıyla muhatap olanlardan eyle.

Senin bu kutsal misafir emanetine sadık kalanlardan eyle.

Eyleyeceksen bizi suya hasret çöllerdeki Veysel gibi,

Peygamber'e giderken, kumlarda secde edenlerden eyle.