Mehmet Çalışkan ağabeyimiz l905 Emirdağ doğumludur. 1944'de Emirdağ'a nefy edilen Bediüzzaman Hazretlerine sahip çıkan Çalışkanlar Hanedanının bir ferdi ve Abdülkadir Ceylan Çalışkan Ağabeyimizin de pederleridir. l984'te Eskişehir'de vefat etti. Eskişehir Kabristanında medfundur.

Emirdağ Lâhikasında: "Emirdağı'nın Süleyman Rüşdüsü olan Çalışkan Mehmed'i "Sirac-in Nur"u almak ve hârice giden kitapları anlamak niyetiyle İstanbul'a gönderdik." (Em.Lâh. 250) şeklinde ismi geçmektedir.

Çalışkanlar Hanedanının târihî hizmetleri ise Tarihçe-i Hayatta şu şekilde ifade edilmektedir: "Emirdağı'nda ilk defa Üstadla yakından alâkadar olan Çalışkanlar Hânedanı, Kasabalarına nefyedilen bu âlim ve fâzıl ihtiyar zâta yakından dostluk göstermişler, hizmetine koşmuşlar, sırf Lillâh için olan bu irtibatlarını sû-i tefsir edenlerin yalan ve tezviratına aldırmayarak alâkalarını gevşetmemişlerdi..." (T. Hayat 459)

ESKÄ°ÅžEHÄ°R 6 AÄžUSTOS 1973

 Mehmed Çalışkan ağabeyi 1973 senesinin Ağustos ayında, Eskişehir'deki iş yerinde ziyaret ettik. Ankara'dan Mehmed Kurdoğlu ağabey ve bir gurup üniversite talebesi ile beraberdik. Kendi dükkanında bize anlattığı hâtıraları hemen anında kaydettik. İşte aldığımız notlar:

Ceylan evvelâ benden îman dersi alsın

Üstad Emirdağ'ına gelince: "Burada Ceylan isminde bir çocuk var mı? O bana hizmet edecek" diye sormuş. Bir gün Ceylan'la beraber ziyaretine gittim. Üstad, "oğlun mu?" dedi. Ben de: "Evet, fırsat düşmüşken çocuğun mektep işini bir görüşeyim dedim. Efendim, çocuk çalışkan ve zeki. Onu yüksek mekteplere vermek istiyorum, ne buyurursunuz?" diye sordum. "İyi!.. zeki ve çalışkan olduğu için evvelâ benden îman dersi alsın. Sonra yüksek mekteplere devam etsin" dedi.

Ceylan'a ilk verdiği ders: SIDK. Buyurmuş ki: "Hiç yalan söylemeyeceksin, dâima doğru olacaksın. Sana bir milyon verirler, sen bana ihânet edebilirsin. Fakat ebediyyen ismin lânetle anılır."

Ceylan'ın askerlik çağı geldiğinde, Üstad onun biraz geç alınmasını istedi ise de, biz müracaatımızı yapamadık ve Ceylan asker oldu. Üstadına Allahaısmarladık derken, Üstad ona şu nasihati verdi: "Sen Risale-i Nur esaslarını hareketlerinle yaşa." Sonra bir pusula verdi. Bu pusulada hatırımda kaldığına göre: "Benim şarktaki dostlarıma ve talebelerime selam olsun" yazılı idi. Ceylan Urfa'ya gidince bunu bir nakşî şeyhine vermiş. Şeyh kâğıdı okuyup cebine koymuş; "tamam bunu benim için yazmış" demiş. Ceylan iki ay izne çıkınca Üstad: "Urfa Medresesinde kalsın" dedi.

Ceylan nihayet askerliğini bitirdi geldi. Bir gece bizde kaldı. Ertesi gün Üstad: "Bak kardeşim, senin çok evladın var, bunu da bana ver" dedi. "Üstadım onu daha evvel size vermiştim" dedim. Böylece Ceylan yatağını toplayıp Üstad'ın yanına gitti.

Osman isminde ağabeyim vardı. Bir gün şöyle tefekkür ediyormuş. "Biz elhamdülillah Üstad'ın Mehdi olduğuna inanıyoruz. Fakat O'nun ismi Muhammed olacak ve Seyyid olacak. Üstad'ın ismi ise Said, hem de Kürt." Böyle düşünürken Üstad birden hizmetinde bulunan Ceylan'a: "Git amcanı buraya çağır" diyor. Ağabeyim Osman Üstada varınca: "Kardaşım! Ben Hazreti Hasan ve Hüseyin'in evlatlarındanım!" diyor.

Adnan Menderes'in Üstad'ın elini öptüğünü ve görüştüğünü söyleyenler, yalan uyduruyorlar. Sadece Menderes Emirdağ'a geldiğinde üstü açık araba ile Üstad'ın kaldığı evinin önünden geçti. Geçerken, karşılıklı elle selamlaştılar. Hepsi bu kadar.