HabeÅŸistan'a ve Medine'ye ilk hicret edenlerdendir.

BABASI:

Ebû Hasme.

NESEBÄ°:

Leylâ Binti Ebî Hasme İbni Ganim Âmir İbni Ubeyd İbni Uvaye İbni Adiyy İbni Ka'ab İbni Luvayy.

KÃœNYE VE LAKABLARI:

Oğlu Abdullah'a izafeten künyesi Ümmü Abdullah olmuştur.

BAZI ÖZELLİKLERİ:

v İlk Müslümanlardandır.

v Habeşistan'a İlk Hicret Eden Müslümanlar arasındadır.

v Medine'ye hicret eden ilk hanım sahabedir.

v Leylâ Binti Ebî Hasme, İslâm'ı yaşayabilmek için her türlü ezaya katlanmıştır.

HAYATI:

Kureyş'in Adiyy kolundan olan Leylâ Binti Ebî Hasme (r.anha) eşi Âmir İbni Rabîa Anberî ile birlikte İslâm'a ilk intisab edenlerdendir. Daha sonra Kureyş'lilerin yaptığı işkencelere dayanamayarak, Resûlullah'ın emriyle eşiyle birlikte Habeşistan'a yapılan ilk hicrete katılmıştır.

Habeşistan'daki muhacirlere Kureyş'lilerin mü'minlere yaptığı işkencelerin bittiğine dair haber ulaşınca, bu defa Mekke'ye geri dönme kararı alırlar ve geri gelirler. Fakat durum hiç de umdukları gibi çıkmaz. Kureyş'lilerin zulmü devam etmektedir. Peygamberliğin 13. yılı Zilhicce ayında yapılan son Akabe biatından sonra Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) Efendimiz mü'minlere Medine'ye hicret etmelerini söyler ve: "Yüce Allah artık sizin için yeni kardeşler ortaya çıkarmıştır ve sizin huzur ve sükûnet içinde yaşayabileceğiniz bir şehir temin etmiştir." buyurur.

Resûl-i Zîşan'ın (aleyhissalatu vesselam) bu izninden sonra Hz. Leylâ Binti Ebî Hasme eşi Âmir İbni Rabîa ile birlikte Medine'ye hicret ederler ve tarihe Medine'ye ilk hicret eden mü'minler olarak isimleri yazılır.

HAKKINDAKÄ° HADÄ°SLER:

v Ebû Hasme'nin kızı Leylâ anlatıyor: "Vallahi bizler, Habeşistan'a gitmek üzere hazırlık yapıyorduk. Âmir, bazı ihtiyaçlarımızı temin için dışarıya çıkmıştı. Henüz müşrik olan Ömer çıkageldi, başımda dikildi. Kendisinden çok çekmiş, en ağır eziyetleri ondan görmüştük. "Ey Ümmü Abdullah, bir yolculuk mu var?" dedi. "Evet, Allah'ın topraklarından bir yerlere çekip gideceğiz, siz bize eziyet edip baskı yapınca, Cenab-ı Hak da bize bir çıkış kapısı gösterdi" dedim. "Allah yardımcınız olsun!" dedi. Ömer'de, o zamana kadar görmediğim bir yumuşama gördüm. Sonra üzgün bir halde dönüp gitti. Durumumuz, kendisini cidden üzmüştü. O arada Âmir geldi. "Ebû Abdullah! Biraz önce Ömer'in halindeki inceliği, bize karşı duyduğu şefkati bir görmeliydin!" dedim. "Sen onun İslâm'a gireceğini mi sandın yoksa?" diye sordu. "Evet" dedim. "Hattâb'ın eşeği Müslüman olur da o gördüğün kimse asla İslâm'a girmez!" dedi. Âmir'in, Ömer'in İslâm'a karşı olan katılığını ve şiddetini bildiğinden onun Müslüman olacağına dair hiç ümidi yoktu."

v Resûlullah (aleyhissalatu vesselam), Leylâ'nın (r.anha) evini her zaman ziyaret ederdi. Bir gün yine bir ziyaretlerinde Leylâ binti Hasme oğlu Abdullah'a: "Buraya gel de sana bir şey vereceğim" dedi. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) sordu: "Ne vereceksin?" Leylâ ise: "Hurma" dedi. Peygamberimiz: "Vermemezlik etme yoksa senin defterine bir yalan kayd edilir" buyurdular.

KAYNAK

Nurgül Dere, Hanım Sahabîler, Kayıhan Yayınları, İstanbul, 2019.