“Çocuktan al haberi” diye bir atasözümüz vardır. Çocuklar kendilerine hitap eden, piyasadaki en iyi oyuncakçıyı, en iyi tamirciyi, bilirler. Çocuklar masum ve günahsız oldukları için kendileri gibi temiz olan insanları da hemen tanırlar.

Bir gün çocuğumun bisikleti bozulmuştu. O da tanımadığım bir bisiklet tamircisine, kendi tabirlerince “Motorecep” (Motor tamircisi Recep) adındaki ustaya götürmüş. Çocuğum bu ustadan o kadar çok bahsetti ki adamı görmek için bisikleti almaya birlikte gittik. Biz oradayken bisiklet tamir ettiren bir müşteri geldi. Bizzat şahit olduğum konuşmalarında Motorecep’in şöyle bir esnaflık değerlendirmesi oldu:

Müşteri dedi ki:

-Tekrar arıza yaparsa ne yaparız?

Motorecep cevap verdi:

-Yüz kere arıza yapsa da getir. Ben ücretsiz tamir ederim.

-Çocukla göndersem de olur mu?

-Ne demek bir selamın yeter.

-Borcumuz ne kadar?

-Altı lira ama size beş lira olsun abiciyim.

-Şunu dört yapsak olmaz mı?

-Olur, ne demek abiciğim. Hiç para vermeseniz de olur. Ben sizin paranızı değil kalbinizi kazanıyorum, sizin gönlünüzü kazanıyorum.

Yıllardır çocuklarım, ne zaman bisikletleri arızalansa, hep Motorecep’e giderler. Zaten bu muhitte Motorecep’e gitmeyen çocuk pek azdır.

Allah, Motorecep’lerin emsallerini artırsın…