Âleme erişti rahmet-i RAHMÂN
ZAT-ı şerifinle değişti devrân
En büyük mucizen hazret-i KUR'ÂN
SEN O’nun en doğru tercümesisin.

KUR'ÂN’dır düsturu saadet fetâ
Şerhidir sünnetin bî-bahâ metâ'
RAB’bımız lütfundan eylemiş atâ
Bizlere ihsân-ı Cemilesisin.

Sırr-ı hakikatın ya da hicaptır
Muhatap olduğun vahy u hitaptır
Kâinat bir büyük âlî kitaptır
Ve SEN o kitabın serlevhasısın.

EÅŸsiz eserisin Dest-i Kudretin
Ne mümkün idraki SEN’in fıtratın
Başlangıcı SEN’sin bütün hilkatin
Sebebi ve hem de neticesisin.

NUR u Cemâlinden halketti SEN’i
Meddahın oluben medhetti SEN’i
HÜDA-yi MÜTEAL vasfetti SEN’i
SEN yüce ahlâkın mizanesisin.

Hutbe-i Ezelin Hakim Hatibi
Reğaib, Mi'raç ve Berat sahibi
Leyle-i Kadir de yüce nasibi
Merdan-ı HÜDA’nın Ferdanesisin.

Tarih-i beÅŸerde misli olmayan
Miraç gecesinde bir ulu divân
Aksa Mescidinde cem olmuş hemân
Ervâh-ı Enbiyâ Muktedasısın.

Bir aynı manzara Haşir sabahı
Taht-ı Livâ-ül Hamd sancağın dahi
Bütün peygamberler içtimagâhı
O lütfun mazharı bir tanesisin.

Mu'ciznüma nedir elindir SEN’in
Hikmetfeşan nedir dilindir SEN’in
Evliyâ, Asfiyâ ehlindir SEN’in
Onların yegâne vesilesisin.

İman-ı tahkikin kemâli için
Abd-i mahz olmanın cemâli için
Tevhid kelâmının ikmâli için
Lâzım RESULULLAH kelimesisin.

Küfür ve dalâlet dalgalarına
Kapılmış talihsiz insanlarına
Selâmet sahili yolcularına
En mahir kaptan-ı sefinesisin.

Zulmü esaretin kırdın bendini
Müstekbir kahrınla bildi haddini
İnsanlık zatında buldu kendini
Fazl u Kemâlatın müşahhasısın,

Dalâlet kışında halka yaz oldun
Adl ü ihsânınla serfirâz oldun
Maraz-ı kuluba çaresâz oldun
O derdin tabibi etibbasısın.

Kutsî nefesinden hayat buldular
Ä°nsanlar aÅŸk ile irfan doldular
Sayende köleler sultan oldular
İnsanlık cevheri Hazinesisin.

Kebair ehline müjdeler verdin
Şefkatin şümulü cemaat, ferdin
Ümmetin isyanı en büyük derdin
SEN bu ızdırabın elemlisisin.

SEN’den dûr olana kimse yâr olmaz
Gönül yaraları SEN’siz onulmaz
SANA inanmadan HAKK’a varılmaz
Geçerli imanın vecibesisin.

Beratımız ancak SEN’in amânın
Bütün çaresizler tutmuş dâmânın
Yalnız o asr değil SEN her zamanın
En yüce Sultan-ı Zîşânesisin.

Şer'-i şerifini baş tacı etsek
SANA ittibada gaflet etmezsek
Nefsin hevasına uyup gitmezsek
Bizlerin ümmidi kâmilesisin.

Ebülfeyzi mücrim cürmiyle sayrı
Mü'minindir yine olmadı ayrı
Bir kapı tanımaz kapından gayri
Kıtmirindir onun EFENDİSİSİN.
SALLÄ° YA RABBÄ° ALA HABÄ°BÄ°KE MUSTAFA
RAHMETEN LİL ÂLEMİN ŞEFİ-İ RÛZ-İ CEZÂ
Mehmed Şefik Güvenli