Soru: Hocam, insanlar kabir ziyaretinde kabirlere yönelerek el açmakta, bildiğim kadarıyla eller yanlız Allaha ve kıbleye yönelerek açılır. bunu da (Sure-i Raad, ayet; 14) de dayanarak söylüyorum. Kabre karşı elaçarak dua ve niyazda bulunmak doğrumudur? Cevabınız için şimdiden teşekkür ederim.

Cevap: Dua ve niyaz elbette Allah(cc) a mahsusutur. Ağzını suya açıp “ Ey su ağzıma gel, seni içeyim” diye cansız, şuursuz ve akılsız olan sudan böyle bir şeyi talep etmek, ne inanç ve ne de akıl kârıdır. Soradaki ayette geçen “yed’une” kelimesi putlardan bir şeyler istemek anlamına geldiği gibi, putlara tapmak anlamına gelmektedir.

Binaenaleyh, bir peygamberin veya bir velinin veya bir şehidin huzurunda el açarken “ondan günahların affını talep etmek, evlat, ev, araba istemek veya hastalıkların, belaların kaldırılması, şifa verilmesi, rızkının bol yapılması gibi şeyleri samimiyetle talep etmek küfürdür. Keza, uzaktan dahi bunlardan inanrak benzer taleplerde bulunmak yine dinden çıkmayı gerektirir. Ancak, ayette geçen husus, müşriklerin taptıkları putlara karşı dua talep ettikleri ifade edilmektedir. Dolayısıyla ayetteki hususu da dikkate aldığımız da halkımızın mezarlara karşı yaptıkları dualarda “taleplerini yine Yüce Allah’a sunmakta, fakat anılan şahısları şefaatçı kılmakta olduklarını biliyoruz, yani müslüman dindaşımız, duasında “ey peygamber, ey veli, ey şehid, bana bir evlat ver, benim günahlarımı bağışla, benim hastalığıma şifa ver” şeklinde dua etmez, Ey Yüce Allahım, senin yanında nazı, niyazı geçerli olan şu peygamber, şu veli, şu şehid hurmetine beni af eyle, bana salih bir evlat ver……şeklşnde dua eder ve aynı zamanda şefaatçı olarak ileri sürdüğü şahıslara da tapmamaktadırlar..” … Şefaatçı araya sokmak, torpil yapmaya çalışmak doğru mudur değil midir, o ayrı bir konudur. Yoksa farklı yorumlar bizi hataya götürür.