“Rabbim, senin firkatinden(senden ayrı düşmekten) daha acı hiçbir şey olamaz. Senin dergâhından gayrıya yönelmek kördüğüm olmaktır, hiçliktir.

Ey ihsanının en azı, dünya mülkü olan Allah’ım. Sen kalplerde gizli olanı dahi bilirsin. Ben ne söyleyeyim?

Ey yardım isteyenlerin yardımcısı! Bizi hidayete çıkar. Bilgilerimiz ve mallarımız bizim için iftihar edilecek şeyler değildir.

Ya Rabbi! Lütfunla hidayete erdirdiğin kalbi, dalalete, sapıklığa meylettirme. Takdir kaleminin yazdığı şer ve belaları bizden çevir ve değiştir.

İlahi! Dünyada yüz binlerce tuzak ve dane var. Biz ise, aç kalmış hâris kuşlar gibiyiz. O daneler için tuzaklara atılıyoruz.

Her birimiz, doğan ve zümrüt-ü anka kuşları gibi yüksekten uçsak da, yine her an, yeni bir tuzağa tutuluyoruz.

Ey daima bizim ihtiyaçlarımızın melcei! Biz yine yolumuzu şaşırdık. Ya Rabbi, Senden başka sığınacak kimsemiz, barınacak yerimiz yoktur.

Ya Rabbi! Bize bakma ve ahvalimize nazar etme. Kendi ikramına, hudutsuz ihsanına bak da öyle lütfet.

Bu âlem de mevcut olan her şeyi bize olduğu gibi göster. Hayrı hayır ve şerri de şer olarak.

Rabbim! Bütün denizlerin suyu senin emrine tabiidir. Su ve ateş de senin mülkündür.

Ey Rabbimiz! Temizleyici suyunu, yani hidayet nurunu, inayet ve yardımını lütuf buyur da, şu âlemdeki bütün ateşler nura ve bilcümle azgınlıklar huzura inkilab etsin.

Ey Kadir-i Mutlak, ey kemiyet ve keyfiyetten münezzeh olan Rabbim! Sen zahire de, batına da vâkıfsın. İçimizi de bilirsin, dışımızı da.”

Kaynak:

Ribat Dergisi-Sayı: 28(terc: Tahir Büyükkörükçü Hocaefendi)