-Ben…

Dedim.

-Sen kim oluyorsun?

Dediniz.

-Siz …

Dedim

-Bizi ağzına alma!...

Dediniz.

-Onlar…

Dedim

-Onların lafımı olur?

Dediniz.

-Tanrı şahidim olsun ki…

Dedim

-Şahitsiz ispatsız konuşamaz ki…

Dediniz

Sustum

-Kim bilir ne fesatlık düşünüyor?.

Dediniz

Kafamı sağa sola sallayarak LaHâvle çektim.

-Bize sövüyor…

Dediniz

Abdest almak için kollarımı sıvadım

-Bize meydan okuyor…

Dediniz

Önemli bir haberi size ulaştırmak için koşa koşa yanınıza geldim

-Üstümüze yürüyor…

Dediniz

Kalemimi açaçcak oldum,

-Bıçak çekiyor…

Dediniz

Size bir sigara vermek için elimi tabakaya attım,

-Tabancaya davranıyor…

Dediniz

Artık çok oluyorsunuz. Bir adam tahammülü bundan fazla olamaz. Hasta döşeğimde doktora dilime bakarken görseniz, benim için, neredeyse,

-Tıbba, fenne, iyiliğe dilini çıkarıyor…

Diyeceksiniz.

Evet… Doğru söylüyorsunuz.. Ancak, tıbba değil, fenne değil; size dil çıakrıyorum…

Ve işte şimdi sola kaçmış boyun bağınızı düzeltmek için ellerimi uzatıyorum.

-Gırtlağıma sarılıyor…

Diyorsunuz.

Evet… Gırtlağınıza sarılıyorum. Adamsanız koruyun gırtlağınızı!

Arif Nihat Asya

Kaynak:Arif Nihat Asya-Sakin Öner-Toker Yayınları-İst–1979