Hudâ,ki rûz-i ezelden asîl kıldı bizi,

Resûl-i Ekrem'e birgün vekîl kıldı bizi;

Taraf taraf, yedi iklîmi Hak'ka da'vette

Delîl kıldı bizi ;

Sonra bilmem ne oldu: baht-ı siyah,

Hacîl kıldı bizi...

Düştü, bir bir kopup kanadlarımız...

(Azîz-i vakt idik... a’dâ zelîl kıldı bizi!)

Bize heybet veren, Celâl'inden,

Nice yıllar, celîl kıldı bizi.

Kâinâtında Zât-ı Akdes'ine

Halîl kiidı bizi.

Sormayın, sormayın fakat; şimdi,

Hangi eller zelîl kıldı bizi?

Ser-nigûn oldu tahtımız ,Tanrım;

(Azîz-i vakt idik...a'dâ zelîl kıldı bizi!)

Cebînimizde tecellî edip Cemâl-ül-Laah,

Bir zamanlar cemîl kıldı bizi;

Elimizden gül açtı bâdiyeler...

Kerem kerem Yed-i Takdîr,Nîl kıldı bizi

Ve zemînin bütün susuzlarına

Sebîl kıldı bizi!

Yüzümüz yok ''Neden,niçin?'' demeye...

(Azîz-i vakt idik...a'dâ zelîl kıldı bizi!)

Arif Nihat Asya