Resmi kalıba sığmayan bir halk filozofu, bir sosyolog olan Hoca Nasreddin Efendi, nükteleri ile Türk halkının gönlünde haklı bir taht kurmuştur. Merhum Üstad Mehmed Akif ise, gerek yazı ve gerekse sohbetlerinde merhum Nasreddin Hocanın en nefis ve zarif fıkralarını nakletmekten zevk alırmış.

Yakın arkadaşı merhum Hasan Basri Çantay Hocaefendi, Akif'in naklettiği iki fıkrayı örnek veriyor. Sizlere naklederken iki büyüğümüze Mevla'dan rahmetler diliyoruz:

*Hocaya gül gibi karın var, demişler. Evet demiş, ben de hissediyorum. Çünkü dikenleri var.

*Bir gün Hocayı karısı dövmüş. Merdivenden yuvarlamış, atmış. Gürültüyü duyan komşular ertesi gün sormuşlar

-Hoca bu akşam sizin evin merdivende müthiş gürültüler koptu. Neydi?

Hoca;

-Gömleğim yuvarlandı demiş.

-Amma yaptın ha. Gömleğin gürültüsü mü olurmuş, dediklerinde;

-Canım uzatmayın demiş, içinde ben de vardım.

Kaynak

Akifname-Hasan Basri Çantay-Ahmed Said Matbaası-İst-1966