Hayat önemlidir. Hayatın mahiyetini keşfetmek de önemlidir; fakat bunu anlayabilmek çok zordur, uzun yıllar alır. Biz bu yazımızda hayatın mahiyetini bir yönüyle anlatmaya çalışalım.

Acaba Allah, niçin insanlara her yıl bir hayvanı kurban kesmeyi vacip kılmıştır? Sonra Kur'an'da anlatılan Hz: Musa'nın bir buzağıyı kesmesinin hikmetini düşündüm. İneklere tapan bir toplumda bu yanlış tapma inancını yıkmak için Allah Hz. Musa'ya bir buzağıyı kesmeyi emretmişti. Acaba günümüz kurban kesme anlayışında bu mana var mı?

Kurban kesmenin çok hikmetleri var elbette. Bence birisi de budur. Yani Allah kullarına demek istemektedir ki hayvanlara tapmayın. Onlar size, sizin istifadeniz için verilmiştir. Etini yiyin, sütünü için, yününü, derisini giyin ama onlara tapmayın.

İnsanlık yüzlerce binlerce yıl önce, her işini hayvanlarla yapar, birçok ihtiyacını onlarla karşılardı. Bunun için olacak ki hayvanlara tapanlar, maalesef yer yüzünde belki de hiçbir dönemde eksik olmamıştı. İşte Allah kurban kestirmekle onların tapılacak olmadıklarını, hayvanların yaratılışının bir yönüyle insanların istifadesine baktığını anlatmış oluyor.

Hayatta insana en çok lazım olan elbette ki paradır, altındır, gümüştür. Yani maddi zenginliktir. Ama bu zenginlik de insanların istifadesi için verilmiştir. Yoksa zenginlik tapılacak bir şey değildir.

Tarihte malına mülküne tapan "Karun" gibi çok insanlar çıkmıştır. Bu günde maalesef "Paran kadar konuş." sözü insanlığı alt üst etmiş, parayı ilahlaştırmıştır. Napolyonun üç defa "Para para para" sözleri bile Türkçe'de müzikleştirilmiştir. İşte Allah insanların bu yanlış inancını düzeltmek için de zekatı farz kılmıştır. Parasının, malının bir kısmını zekat olarak veren onun tapılacak bir şey olmadığını çok iyi anlar.

GURURLANMA

Gururlanma insan oğlu,

Hem de güvenme parana, puluna.

Allah zenginlik vermiştir amma,

Ebedilik vermemiştir hiç bir kuluna.

Tapma sakın öyle mala mülke,

Dikkat et fakirin hakkına;

Bak sizi yarı yolda bırakır,

Sakın binme el atına.

Bazıları mezarına taşımış,

Bazıları demir, bazısı kamış;

Oysa taşınmaz göklerden öte,

Dünyanın malı dünyada kalmış.

Hesapların sığmaz dosyalara,

Her işin bir başı bir sonu vardır,

Dünyada tepelerin dağların olsa da,

Kabristanın, maşatlığın düz yolu vardır.