2012 senesinde, bir bahar ayında, Van Erek Dağı eteğinde, büyük İslam âlimlerinden Seyda Molla Masum (r.a) Efendi'nin bir sohbetinde bulunmuştum. Seyda sohbetinde:

- İnsan yaşlandıkça vücut hücreleri yavaş yavaş ölmeye başlar, buyurdu. Bu arada beyin hücreleri de ölür. İnsan ölüm halinde iken bildiklerini unutur, hiç ilmi kalmaz.

Kendisine sordum:

- Sevgiler de unutulur mu Seyda? Mesela Allah sevgisi, Peygamber sevgisi, Evliya sevgisi.

- Hayır. Sevgi, beyinde olmaz ki unutulsun.

- Sevgi nerde olur Seyda?

- Sevgi, kalbde, yani gönülde olur. İnsan ölürken, beynindeki bütün bilgileri unutur. Ama "kalbindeki sevgiler" aynen kalır. Kalbinde hangi sevgi varsa, onunla ölür ve kıyamet günü o sevgiyle kalkar mezarından. Kalbdekiler unutulmaz çünkü" demişti.

Seydamız o nurani siması ve gülen yüzüyle, ilim dolu sohbetleriyle kalbimizi ihya etmiştir. Rabbim bizleri Ahirette tekrar buluştursun. Amin…