Hadis Şerhleri

Hadis-i Şeriflerde İNANANLARIN VASIFLARI-37 "İki mümin birbirlerini Allah için sevdikleri zaman, onlar(ın araları) ancak birisinin işlediği bir günahtan dolayı (bozulur ve) ayrılırlar."( Müsned, 2/68; Münâvî, Feyzu'l-kadîr, 5/558.

Musa Kâzım, bu hadisi anlamamıza yardımcı olacak açıklamalarda bulunur: "Eğer dostun, eskisi gibi seninle samimi değilse bil ki bu senin işlediğin bir günah yüzündendir. Hemen Allah'a teveccüh edip tevbe et ki kardeşinin o sevgisine kavuşasın." İmam Müzenî de, "Kardeşlerinden bir cefa görürsen bil ki bu işlediğin bir günahtandır, hemen Allah'a tevbe ve istiğfarda bulun, eğer sana olan sevgileri artıyorsa bil ki senin Allah'a yakınlığında bir artış vardır, bu takdirde de hemen Allah'a şükret."(1) İçtimai münasebetlerimiz adına önemli bir ölçü veriyor hadis-i şerif bize. Allah için birbirini sevme, katıksız bir sevgidir. Menfaatin bulaşık olmadığı tertemiz bir sevgi. Bu sevgi İlahi bir teminat altındadır artık. Allah'ın hoşnutluğu vardır bu sevgide. Farklı bir frekansa girilmiştir sevgide ve bu frekansı bozan parazit de ancak günahlardır. Ne mükemmel bir ölçü! İlahi boyanın fırça çektiği bir sevgi, günahla kirletilince hemen soluveriyor. Sevgiler Allah için olmalı ve günahlarımıza da bir paratoner olmalı. Sevgilerde bir pörsüme varsa bilinmeli ki, günah kemirmektedir içimizi ve içimizdeki sevgiyi. Hemen istiğfarla yönelmeli Allah'a ve tekrar istemeli o mukaddes sevgiyi. Dipnot: 1-Münâvî, Feyzu'l-kadîr, 5/558.

0 Yorumlar

Yorum yapın

Yorum yapmak için giriş yapın.