SEVMEYİ BECEREMİYORUZ

Hanifi Arkadaş

2004-04-11 21:14:03

Sevginin kevser misâli öz suyuyla besleyemediğimiz talan edilmiş gönül kovanımızı örümcekler bağladı. Bundandır ki en zirve makam olan ne dostun attığı gülden, ne de düşmanın savurduğu hançerden üzülmemek ufkuna erişemedik. Güzelde fâni olabilme yolunda güzel göremedik ve güzel düşünüp hayatımızdan da lezzet alamadık. İnsan olabilmenin; insanca kalabilmenin ilk adımı olan güzele ermeye ve sevmeye muvaffak olamadık. Can dostlarımızın yokluğunda ızdırap soluduğumuz gecelerin en karanlık ve en mahrem anlarında bile sevgi perilerinin gelip elimizden tutacağından ümitliydik. Ama en parlak yıldızların dahi, bilinmezlere kilitlenmiş yolumuzu ışıtacağından zerre kadar ümidimiz yoktu. Hiçbir güneş yırtıp atamazdı nerden devşirip ruhumuzda yer edindirdiğimizi bilemediğimiz şu münasebetsiz terkedilmişlik karanlıklarımızı. Âşıklığın o zor ulaşılan zirvelerinde bir şafak kızıllığıyla beraber tulű edeceğimizi zannetmişken, kendimizi sevgisizliğin ve vefasızlığın en rezil girdaplarında batıyor bulduk. Kendine güven ve kendinle övünmenin arasındaki o ince perdenin arkasında olup bitenden bîhaber olmanın bedelidir bu belki... Kim bilir? Platonik ya da karşılıksız varsayılan aşklara kanaat getirmeyip de hakikî aşklara acemice soyunmanın acı bir meyvesidir belki de... En çetrefil görünen çaresizliklerin yegâne ilacı sevgi değil miydi? Yoksa sevmenin kendisi de mi çetrefil bir çaresizliğe terk edildi? Önümüz karanlık... Ömrümüzün her dakikası zülumat kuşanmış. Bütün deniz fenerleri yerlerinden bir bir sökülmüş. Yoksa yalnız yaşamaktan ve terkedilmişlikten bıkıp onlar da mı terk ettiler, bu diyarları karanlıklar içinde bırakıp? Bir diyar veya bir mekân sevdiklerimizle değer kazanırmış; anladım. Sevdiğini bulamayan sarayda da olsa, zindandaymış, bedbahtmış; iliklerime kadar anlıyorum! Sevmeyi, sevilmeyi hak etmemişliğin o çıldırtan vicdan azabıyla yüreğimizdeki ateşi bir daha mı körükleyelim? Olmadı, yüreğimizi söküp atalım mı? Kâinatın mayasında bile sevgi varken yaratılmışların en şereflisi olan bizler nasıl söküp çıkaralım; sevginin asıl mekânı olan ve Sevgilinin nüzul ettiği yüreklerimizi?! Sevmeyi hak etmediğimiz gibi sevmeyi de beceremiyoruz ve bundandır sevmeye de lâyık olamıyoruz. Akıp giden hayatın bize neler anlatmaya çalıştığına bir türlü kulak kabartamıyoruz. Bakıyoruz ama göremiyoruz. Gördüklerimize bir anlam yükleyemiyoruz. Son tahlilde (şayet başarıp) bir mana yükleyebildiysek de isabet etmediğimizin acı neticesiyle yüz yüze geliyoruz. En candan dostlarımızı sevdiğimizi iddia ediyoruz. Candan dost olmaz. Eğer olacaksa canından da kıymetli olmalı dost. Kırılıp gücenmemelisin, her hâline tahammülle mükellef olmalısın. Arkadaşın, ahbabın çoktur fakat dostun azdır, bil! Acı olan şudur ki, dost olarak gördüğümüz insanları görmemişiz ve yıllarca onlara bakıp durmuşuz. Bakıp bakıp gördüğümüzü iddia etmişiz. Onu görüp, tanıdığımıza iman ettiğimiz anda da yüklediğimiz hiçbir anlamın isabeti olmamış! Sevgisiz ve samimiyetsiz zamanlarda ömür törpülüyoruz. Sevgisiz yaşanılan hiçbir yerde hayat olmadığı bir yana, üstelik hayattan da zevk aldığımızın gafleti içerisinde suda yüzüp giden bir kütük gibi akıp gidiyoruz. Sevmek için çareler bulmaya gayret edeceğimize, sevmeyi en katran kuyuların dibine savuruyoruz; belki sevgi kovalarıyla gizemli kuyulardan aşk âb-ı hayatlarını çekeriz diye(!) Nafile!... Çaresiz ve sevgisiz kaldık ey Çaresizler Çaresi! Sevmenin çaresini sevmeyi yaratan, Senden dileniyoruz. Bitmez tükenmez sevgi hazinenden kovayla değil, kazanlarla, tankerlerle, sevgisizlikten, nefretten tıkanmış damarlarımıza âb-ı hayat olacak aşkları, sevgileri taşımak istiyoruz. Bütün can dostlar, candan yaranlar hep yalanmış; hepsi fâniymiş, anladık. Bize hakikî, vefalı ve candan bir dost gerekliymiş, anlıyoruz. Senin bizi ne kadar sevdiğini bilmiyoruz ama biz Seni çok seviyoruz. Sana olan sevgimizin çokluğu nispetinde değil; Senin bize olan alakan ve sevgin çerçevesinde bize muamelede bulun, ey sevmeyi yüreklerimize yerleştiren Gerçek Sevgili!

Bu yazıya yorum yazın

Bu yazıya gelen yorumlar.

DİĞER YAZILAR

İSLAM ÂLEMİNİNİN HASTALIKLARI

a) Cehalet, İhtilaf, Yoksulluk Evet, İslam âleminin en büyük düşmanı cahillik, ayrılık ve

NEFSİNİ GÜZEL HUYLARLA SÜSLEMEK

Nefsini kötü vasıflardan temizledikten sonra aşağıdaki güzel vasıflar ile kendini süslemeye

ÖLÜME HAZIRLANILMAZ, HAZIRLIKLI YAŞANIR

Ölüme hazırlanılmaz, hazır olunur, hazırlıklı yaşanır. Çünkü ölüm, “hazırlıkları

EVLİYÂDAN SEÇME NASÎHATLER

1. Şeyh Muhyiddin Arabî (kuddise sirruh) buyuruyor ki: a. Kim şeriat terazisini elinden bir an o

İNSAN VE NEFSİ

Nefis Kelimesinin Sözlük Anlamı: Can, kişi, öz, kendi, süfli arzular. Ayrıca pek beğenilen,

CEVAHİR-ÜL LÜ’LÜİYE’DEN PARILTILAR-2

Bazıları( bazı alimler) dediler ki; Su-i hatimeyi(kötü son, kötü ölüm) gerektiren sebebler

TEZKİYE NEDİR?

Tezkiye sözlük manası itibarıyla temizlemek yada temize çıkarmak demektir. Istılahta ise kiş

CEVAHİR-ÜL LÜ’LÜİYE’DEN PARILTILAR-1

Kıymetli ziyaretçilerimiz, bilindiği gibi, meşhur muhaddis İmam Nevevi’nin bütün İslam dü

İNSAN VE ALDANMA

Konuya başlamadan önce, samimiyetle belirtelim ki bu yazıdaki tespitler, Eyfel Kulesi’nden çev

İHSÂN NEDİR?

İhsan, Peygamber (s.a.v)’in, Cibril hadisinde açıkladığı üzere: Allah’ı görür gibi ib�

İSLAM’IN BEŞİNCİ RÜKNÜ HAC

a- Hac ve Umre 1. Hac, ömürlük bir farzdır; ömürde ancak bir defa farz olur. Hür, akıllı,

O gün Allah onların hepsini diriltecek ve yaptıklarını kendilerine haber verecektir. Allah onları bir bir saymıştır. Onlar ise unutmuşlardır. Allah her şeye şahittir.

Mücadele,6

GÜNÜN HADİSİ

İlim talebi için yola çıkan kimse dönünceye kadar Allah yolundadır.

(Tirmizi, 2649)

SON YORUMLAR

TARİHTE BU HAFTA

*Uyvar Kalesi Fethedildi.(24 Eylül 1663) *Niğbolu Savaşaı Kazanıldı.(25 Eylül 1396) *Birinci Viyana Kuşatması(27 Eylül 1529) *Preveze Deniz Zaferi(28 Eylül 1538) *Demokrat Parti Kapatıldı(29 Eylül 1960)

ANKET

Sitemizle nasıl tanıştınız?

Yükleniyor...