Dinde reform yapmak isterken dini zafiyete uğratmak bir cinayettir, çünkü dinde reform olmaz, belki hurafattan tecerrüt adına bir çalışma olabilir. Hurafat elbette temizlenmeli ve bu bir ameliyat hassasiyetiyle yapılmalıdır. Çünkü ameliyatta hastalıklı uzvun tedavisine yoğunlaşmak gerekirken diğer uzuvlara ilişildiği takdirde tedavi maksadını kaybedip farklı marazlara sebebiyet verecektir. Bu yüzden ameliyat ehli tarafınca gerçekleştirilmelidir.

Ameliyatın doktora mahsus bir meslek olması gibi, dinde uzmanlar âlimlerce biz halkın kafasını karıştırmadan bu işin gerçekleştiilmesi samimi müminlerin isteğidir.

Esas mesele samimi olanla art niyetli olanı ayırt edebilmektir. Peki bunu nasıl yapacağız? Bunu bir çocuğa annelik iddiasında bulunan iki kadından gerçek anneyi ayırt eden Hazreti Süleyman edasıyla yapmalıyız.

Öncelikle işin ehli olmayan insanları, hatta konuyla ilgili bilgisi bulunmayan vatandaşları dahi gazete köşelerinde, basında, sosyal medyada olayın içine çekenleri dikkatli bir surette tetkik etmeliyiz. Bunların bir kısmı maksatlıdır, rastlantısal hareket etmezler. 28 Şubat ve benzeri sosyal olaylar neticesinde tezahür ederler.

Diğer bir kısım ise cahil dost veya nerede ne şekilde konuşulacağını bilmeyen, söyledikleri sözlerin dine faydalı mı zararlı mı olduğunu hesaplamadan konuşan saf kimselerdir. Bunlar kimi zaman ahmaklıktan, kimi zaman başkalarına duydukları kinden, kimi zaman da meşhur olma arzusundan ve daha nice sebepten bu olayları körüklemektedirler.

Eğer bu kişilerin samimi olduğundan eminsek onlara yapıcı ikazlarda bulunmamız gerekir. Zira Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "Din nasihattir."(Müslim, İmân, I, 74.)

Zaten bazı hurafe ve yanlış uygulamaları öne sürüp yaraya neşter atarak din anlatılmaz, zira bu, apse yapmış yeri patlatmak gibi, başka arızalara sebebiyet verecektir. Eğer bunlarda biraz akıl ve vicdan bulunsa, hasta bünyeye önce antibiyotik verip çıbanı zayıflattıktan sonra müdahale ederler. Demek samimi olmak da her zaman yeterli değildir.

Mevcut olan üçüncü bir grup ise; dinde samimi, metot da sağlam, akaitde düzgün insanlardır ki, bunları da iki farklı bölümde inceleyebiliriz; Bunların birincisi, işi bilen kimselerdir. Bazı platformlarda kendilerini ön plana çıkarmadan konuları anlatıp düzeltmek için yetersiz bir çaba harcarlar. Tembeldirler, zaten doğruyu bilmenin rahatıyla az gayret ederler, İkinci kısım ise, daha hırçın olmasına karşın daha az bilgili kimselerdir. Bunlar da çok emek vermeden, yalnızca söylemleriyle problemi düzeltmek isterler. Bu ise sonuç olarak ciddi bir netice vermez. Bu iki grubun ortak özellikleri ise çok tembel oluşları ve hamiyet duygularının zayıf olmasıdır.

Şimdiye kadar çizdiğimiz tablo pek iç açıcı değil. Peki sorunu çözmek için ne yapmamız lazım? Kısaca bahsedecek olursak öncelikle bu işin bir ekip işi olduğu herkes tarafından çok iyi anlaşılmalıdır. Enaniyet, benlik, tarafgirlik, bizim cemaat, bizim tarikat gibi bütün kavramlar kesinlikle bir kenara bırakılmalı, taassuptan arınmış şekilde oryantalist ve ahmak tayfalara cevap kavuşturma mantığından uzaklaşılmalıdır. Zira o alan tıpkı mayınlı bir tarla gibidir, oraya giren oradan çıkamaz. Demek ki ahmak tayfadan uzak durarak ve de hiç korkmadan çekinmeden, samimi şekilde var olan hurafatlar, eksiklikler, yanlış anlamalar ve mecazlar tespit edilip, işin ehillerinin bir araya gelerek "yanlış olan budur, doğru olan ise şu" denilip İlahiyat, imam hatip, cemaatler ve din gönülleri vasıtasıyla sonuç bir ilaç tedavisi gibi topluma sunulmalıdır.

Bu yapılırken müşrikler, münafıklar ve ateist zihniyetlerin karıştırdığı Kader ve Hazreti peygamberin evlilikleri gibi konuların direk olarak ele alınmamasına özen gösterilmelidir. Zan, şüphe ve vesveselere sebebiyet veren anlayışların nereden ve ne şekilde meydana geldiği bilinmeli ve oralardan düzeltme yoluna gidilmelidir.

Eğer biz böyle tembel tembel oturup sadece onların bizi çektikleri alanlarda onlara cevap yetiştirmeye çalışırsak kısır döngüye düşeriz ve netice alınamaz. Aşağı yukarı 2000 li yılların başından beri uç gösteren, varlığını hissettiren bu yapıların tuzağına düşmüş oluruz. Hali âlemin dahi şahit olduğu gibi onlar vazifelerini mükemmel yaparken hatta ciddi komisyonlar kurarken -internette bunun çok misalleri vardır-biz münferit olarak hareket edersek ayrı ayrı toprağa düşen su damlası gibi toprakta emilmeye mahkûm oluruz.

Diyebilirsiniz ki; Rabbimiz muhafaza eder, dini zaafa uğratmaz. Doğrudur ama yine Rabbimiz bu işe ehil olmayan bizleri götürür, ehil olan başkalarını getirir. Bizim de bu işten bir hissemiz olmaz. Çünkü sünnetullah böyle câridir. Bu işte ben de varım, ben de bu işte emek vermek istiyorum diyen babayiğitler ve civanmertler aranıyor.