Takdim 

Değerli ziyaretçilerimiz bugün size uzun bir kasidenin ilk bölümünü takdim ediyoruz. Kasidenin yazarı Rizeli merhum alim, edip ve şair Ethem Güler Mollaömeroğlu'dur. Elimizde bulunan ve merhumun "Gönül Açar, Şirin Sözler , Hicivler" adlı üç eserinin bir tek cild halinde "Üç Eser" adıyla neşrolunan eserinden bu naklimiz.

Merhum şairimiz 1914'de Rize'de dünyaya gelmiş 1994'de dar-ı bekaya irtihal etmiştir. Şiir ve yazılarında üstün bir iman ve İslam gayretine şahid olduğumuz müellif, erişebildiği Allah dostlarını ziyaret ve onları hayırla yâd ve müdafaadan geri durmamıştır.

Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretlerine intisap etmiş, Süleyman Hilmi Tunahan Efendi merhumla yakın ilişkisi olmuş bu zat, Üstad Bediüzzaman'a da büyük hayranlık duymuştur. Aşağıdaki şiiri bu sevgi ve hürmetinin gözyaşlarıdır. Ruhu şâd olsun. Salih Okur/cevaplar.org

Kadir Mevlâm ne insanlar yaratmış.

Serdâr etmiş müminlerin üstüne.

Onun hikmetine akıl ermemiş,

Düşmanı musallat eder dostune.

 

Bediüzzaman'ı zindana atar,

Senelerce o nur orada yatar,

Acaba onun bir suçu mu var?

Zehir de kattırır onun aşine.

 

Yedi defa(1) ona zehir verdiler,

Öldürmek kasdile bunu ettiler,

Devr-i sâbık ona neler yaptılar,

Çok uğraştılar yok olmasına.

 

Yirmi yedi sene zulmün mahkûmu,(2)

Hakim kararıyla yok bir hükümü;

Dâvâ açar bir müdde-i umumi,

Mahkeme mahkeme, suç yok meydane.

 

Beraat etti mi zindandan çıkar,

Arası geçmeden öbürü tutar;

"Vay efendim senin müritlerin var!

Haydi bakalım yine zindane.

 

Halbuki o imiş Allah'ın dostu,

Zindana severek atıyor postu.

Medrese-i Yusufi orada koştu,

Durmadan nur saçtı gençlik kalbine.

 

Bir milyon kişiyi irşâd eyledi,

Kararmış kalbleri nurşâd eyledi,

Zındıklar boşuna hücum eyledi,

Bilâkis yardımı oldu şânine.

 

Üfledikçe onu, o nur parladı.

Bu sayede onu herkes anladı,

Kalbi mühürlüler ibret almadı,

Kör körüne onlar koştu peşine.

 

Ona emsâl yoktur din kahramanı, 

Kimseye baş eğmez Hakk'ın arslanı,

O olsa gerekdir kutb-i zamanı,

Pek ender böylesi gelir cihâne.

 

Bir kuruş hediye kimseden almaz,

Zındıklara desen bunu inanmaz,

Kanaat ehlidir, parasız kalmaz,

Akıl ermez nerden girer eline.

 

Ne malı, ne mülkü, ne evladı var.

Gençliği irşadan peşinden koşar,

Rehberi Kurândır, o yolu tutar.

Kendini vakfetmiş Kur'an yolune.

 

Bir çok münkirleri mümin eyledi,

Müşkül sualleri o halleyledi,

Bir mektep müdürü bunu söyledi;

"Kafir idim" dedi, "geldim imâne.

 

Bu zata manevi vardır bir hüner,

Boşuna mı onu müminler sever,

Üniversiteli şu kadar gençler

Niçin koşuyorlar onun peşine.

 

Risale-i Nur'u o gençler yazar,

Ne bir matbaa ne de bir sermaye var

Nur talebeleri durmadan yazar

Fisebilillah Hak rızasıne.

-devam edecek-

Dipnotlar 

(1) Vefatına yakın bu zehilendirmeler 21 sayısına ulaşmıştır. Geniş bilgi için Abdülkadir Badıllı merhumun Mufassal Tarihçe eserinin 3. cildine bakılabilir.(Salih Okur)

(2) Şair burada Afyon mahkemesinde mahkeme reisinin: "Mahkûmiyeti olup olmadığı sualine" üstadın "Mahkeme kararıyla hiç bir mahkûmiyetim yoktur. Fakat yirmi sekiz sene fiilen zulmün mahkûmuyum" cevabına telmihte bulunmuştur.(Salih Okur)