Bağdat'ın eski valilerinden Ali Paşa av meraklısıydı. Bir gün yine ava çıkmıştı. Çölde bir arslanın hücumuna uğradı. Paşanın yanındakiler çil yavrusu gibi dağıldılar. Arslan, Ali Paşa'nın bindiği atı parçaladıktan sonra çekilip gitti. Perişan bir halde, yara almadan Bağdat'a dönen paşa, kendisini yalnız bırakıp kaçanlardan intikam almaya karar vermişti.

Ali Paşa'nın böyle arslan saldırısından yara bere almadan kurtulması, maiyetindekileri sevindirmekten ziyade korkutmuştu. Fakat istemeyerek de olsa, geçmiş olsun demeye geldiler. İçlerinden biri, paşanın kükremesine meydan vermeden hemen ellerine sarıldı ve haykırdı;

"Kusurumuzun büyük olduğunu biliyoruz. Fakat sen, bizi mazur gör. İki arslan cenk ederken, bizim gibi kelplerin(köpeklerin) orada ne işi olabilirdi?"

Kaynak

Muammer Yılmaz,

Tarihimizden Altın Damlalar

Şahsi Basım, İst. Tarihsiz