Sabahın sinleye vardım, gördüm cümle ölmüş yatur.

Her biri biçare olmuş, ömrün yavi kılmış yatur.

Vardım bunların katına, baktım ecel heybetine.

Nice yiğit muradına eremeyip, ölmüş yatur.

Yemiş kurt kuş bunu keler nicelerin bağrın deler,

Şol ufacık na-resteler gül gibice solmuş yatur.

Tuzağa düşmüş tenleri, hakka ulaşmış canları,

Görmez misin sen bunları, sıra bize gelmiş yatur.

Esilmiş inci dişleri, dökülmüş sarı saçları,

 Kamu bitmiş teşvişleri, emr-ü nemde ermiş yatur.

Elleridir kınalı hep, karavaşları şeker-leb

Kargı gibi uzun boylu, gül yüzlü güzeller yatur.

El bağlamıştır çoğusu, hep Allah'tandır umusu,

Taze kızdır kimisi, alınmadan çoklar yatur.

Gitmiş gözünün karası, hiç işi yoktur durası,

Kefen bezinin paresi sünüğe sarılmış yatur.

Yunus gerçek âşık isen, mülke suret bezemegil,

Mülke suret bezeyenler kara toprak olmuş yatur.

Yunus Emre