İkinci Mahmut’a, Ahmed adında pek münasebetsiz birinden söz etmişler. Padişah merak etmiş ve tanışmak istemiş. Çağırmışlar. Dinlemiş ve hiç öyle bir münasebetsizlik görememiş. Meraktan bir türlü kurtulamayan padişah nihayet sormuş;

-Sana böyle diyorlar, halbuki ben hiç öyle görmedim.

-Öyledir efendim, demiş Ahmed Efendi. Hemen ilave etmiş.

-Efendimiz zurna çalarlar mı?

-Hayır, demiş padişah merakla.

-Bendeniz de çalamam efendim.

-Öyle mi?

-Evet efendim. Bursa’da halamın damadının yaşlı bir teyzezadesi vardır.

-Evet!

-O da zurna çalmasını bilmez.

-Padişah bakmış ki adam bu minval üzere devam edip gidecek, dayanamayıp bağırmış;

-Aman! Çıkarın şu münasebetsizi, şimdi bayılacağım…

Kaynak

İslam Mecmuası-22 Haziran-1985-Sayı:22