Muaviye, Hz. Aişe'nin yanına girer. Hz. Aişe, ona, "Seni bir adam getirtip öldürmemden korkmuyor musun?" der. Muaviye de, "Ben emniyetin evinde olunca sen bunu yapamazsın." Ben Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)den işittim ki, "İman, fetki (tuzak kurdurma ve gizlice öldürmeyi) engeller."(1) Fetk: Kişinin (emandan sonra) gafil halde olan arkadaşına ansızın gelip onu öldürmesidir.(2) İman, mümini böyle bir davranıştan alıkoyduğu için "kayd/bağ" olarak ifade edilmiştir. İman, gadre manidir. Evet, iman, bütün güzelliklerin kendisinde toplandığı çok önemli bir cevherdir. "İman, insanı insan eder. Belki insanı sultan eder. Küfür, insanı gayet aciz bir canavar hayvan eder."(3) İman, emniyet, güven, güvenmek, başkalarına güven vermek manalarına gelir. Gerçek mümin, başkalarının elinden ve dilinden kendilerini güvende hissettikleri insandır. Gizlice, tuzak kurarak, aldatma yoluyla başka birisine zarar vermek, müminden beklenmez, imanı buna manidir. İslam tarihine baktığımızda da, o dönemlerde devletler arası münasebetlerin gereği olarak savaşlar olmuş ve bu savaşlarda Müslümanlar, Allah Rasulü'nden aldıkları iman terbiyesinin gereği disiplinli olmuşlardır. Gadre girmemişler, çocukları, kadınları, yaşlıları öldürmemişler, havraya, kiliseye dokunmamışlardır. Hayatlarında vahşet yoktur, öldürmeleri bile medenidir. Oysa Batı'ya baktığımızda, kutsal kitaplarında savaş hukukunu düzenleyen nasların olmayışı ve peygamberlerinin mirasının zayi olması nedeniyle kanlı savaşlar ve ihanetler çok fazla olmuştur. Dipnotlar: 1-Münâvî, Feyzü'l-kadîr, 3/242-243. 2-İbn Esîr, en-Nihaye, ftk. Mad. 3-Bediüzzaman, Sözler, 1/134.