Dışarıya su dökmek, ev süpürmek günah değildir. Fakat bu öteden beri atalarımızdan gelen birşeydir. Ev süpürme mevzuunda milleti sakındırmak için herhalde birşeye bağlamışlar bunu. Belki evin içine gece karanlıkta birşey düşer, süprülür gider, gece farkına varılmadan. Onun için mahsurlu bulmuşlardır, hakikaten öyle birşey süprülüp gidiyorsa dinen de mahsurludur. Çünkü dinen bir eşyayı zayi etmiş oluyoruz. Bir şeyi kırmış da olabiliriz, âmâ şimdiki aydınlatıcı şeyler karşısında böyle birşey bahis mevzu değilse bende bir şey diyemem, zaten öbürünün de dayandığı kat'i bir hüccet olduğunu bilmiyorum. Su dökme mevzuuna gelince bunu daha ziyade ruhlarla ve cinlerle iştigal edenler biliyorlar. Cinlerin belli yerlerde, hususiyle akşam karanlığında, gecede isyan ettiklerini söylüyorlar ve Efendimiz (S.A.V) bu mesele değil de, başka mesele ile alâkalı bu mevzuda ifade ve beyanları vardır. Gece böyle dışarıya su dökerken Allah muhafaza buyursun onlara bir kötülük yapmış olabilir, kötülüğe maruz kalır. Sadece dışarıya değil içeriye girerken dahi hem Buhari-Müslim gibi sahih kitaplarda, hem Ebu Davud'un Süneninde, hem Tirmizi’de helaya girerken “Allahümme inni euzubike minel hubsi vel habais” Efendimizin talim buyurduğu dualardandır, “hubus ve hebaiften Sana sığınırım” deyip te cinden, şeytandan daha başka pisliklerden, eraciften Allah'a sığınarak içeriye girmemiz onların şerlerinden masum kalmamız için bir kalkandır. İşte ister içerde, ister dışarda tahassün etme mecburiyetindeyiz...