Burada unutulmaması gereken bir nokta vardır: Bazen problemleri zamana havale edersiniz, tedrici olarak, yani üstüne fazla gitmeden yavaş yavaş kendi seyrinde ve olgunluğunda çözümlenmesini beklersiniz.

Bazı problemler de vardır ki, zamana havale etmek çare olmaz, teşhisini yapar yapmaz çözümü için belli prensipleri çalıştırmak gerekir. İşte sualde geçen mesele bu ikinci sınıf probleme girmektedir. Şöyle ki:

Böyle bir hanım ya çalışıyordur, işi gereği hemen tesettüre girmesi mümkün gözükmemektedir. Evlenince işten ayrılacaktır, böylece örtünmeyi engelleyen durum ortadan kalkacak ve örtünecektir.

Veya çevresi, ailevî durumu itibariyle birtakım engelleri tek başına aşamamakta, mücadelede yeterli performansı gösterememektedir; netice itibariyle bir türlü arzu ettiği kıyafete girememektedir.

Bu iki halin dışında bir başka hal daha vardır: İleride, evlendikten sonra tesettüre gireceğini, sizin istediğiniz gibi giyinip kuşanacağına söz veren kişi, bir kere bu konuda sizin kadar hassas ve bilinçli değildir. Tesettürü, “olsa da olur, olmasa da olur” gibi bir yaklaşımla yanlış bir değerlendirmeye tabi tutmaktadır.

Birinci ve ikinci durum zaten açıktır, bu konuda prensip anlaşmasına vardıktan sonra ilk adımı atabilirsiniz, ama her ihtimale karşı yine de açık bir kapı bırakmak gerekir.

Üçüncü durum ise pek inandırıcı gözükmemektedir. Meseleyi hem “sallantıya” bırakmakta, hem de bir hanımın hayatında bu konunun önemli bir değer taşımadığı kanaatindedir. Böyle bir insanla müşterek bir hayata “evet” demek beraberinde birtakım geçim riskleri getireceğinden teşebbüs etmemek en güzelidir. Çünkü evlilikte en başta gelen husus, inanç ve düşüncede birlik ve ortaklıktır. Diğer şartlar zamana bırakılabilir.

Kaynak

Kadın Ve Aile İlmihali

Mehmed Paksu

Nesil Yayınları