M. Ragıp Öncel beyefendi anlatıyor; "Bir zaman Kırkıncı Hocanın medresesine bir öğretmen gelir. Biraz boyu kısa, ayağı da topal. "Hocam bir sorum var" der. Hocam "Nedir?" deyince, "Hocam, ben cemaatin içine giriyorum. Boyum kısa, ayağım da biraz topal. Ben Cenab-ı Hakk'a ne yaptım ki, Allah bana bu kısa boyu ve bu topal sakat ayağı verdi?" diye sorar.

 Kırkıncı Hocam, "sus. Sakın bu sorunu kimse duymasın?" diye cevap verir. "Niye hocam?" diye sorar öğretmen. Bunun üzerine Kırkıncı Hoca der ki; "Eğer bu söylediklerini umuma söylersen, bizim ahırdaki eşşekler duyar gelirler, akşam kapını çalarlar, derler ki "babam eşşek annem eşek. Ben eşşoğlu eşşek. Yediğim ot, yüklendiğim diken. Kel kafaya da, topal ayağa da razıyım, gel değişelim" derler.

Not: Bu meseleyi Kırkıncı Hocamızın rahle-i tedrisinden geçen çok zatlar sık sık anlatmışlardır; Mesela Şener Dilek bey "Niye Ben" adlı eserinde(s: 178-179)dile getirir.