1-Sa'd b. Ebi Vakkâs, Allah Rasûlü'nün Hz. Ali'ye şöyle dediğini naklediyor: "Senin bana göre konumun (menzile) Harun'un Musa'ya olan konumu gibidir, ancak benden sonra peygamber yoktur"(1)

2-Zir b. Hübeyş, Hz. Ali'nin şöyle dediğini nakleder: "Dâneyi yaran ve insanı halkeden Allah'a yemin ederim ki Peygamber bana şöyle dedi: "Seni ancak mü'min olan sever ve sana ancak münafık olan buğz eder.(2) 

3-İmrân b. Husayn, Allah Rasûlü'nün şöyle dediğini nakleder: "Ali bendendir, ben de Ondanım ve O, her mü'minin velisidir."(3)

4-Zeyd b. Erkâm, Allah Rasûlü'nün şöyle dediğini nakleder: "Ben kimin mevlâsı isem, Ali de onun mevlâsıdır."(4)

5-İbn Ömer naklediyor: Allah Rasûlü Sahabiler arasında kardeşlik ilan etti. Derken, Hz. Ali gözü yaşlı olarak geldi ve Allah Rasûlü'ne: "Sen, Ashabın arasında kardeşlik ilan ettin. Fakat benim ile kimse arasında kardeşlik ilan etmedin" dedi. Bunun üzerine Allah Rasûlü Ali'ye şöyle dedi: "Sen Dünya ve ahirette benim kardeşimsin"(5)

5-Hz. Ali (radıyallâhu anh) Allah Rasûlü'nün kendisine şöyle dediğini naklediyor: "(Ya Ali)! Sende İsa'nın bir örneği (ona benzer yön) vardır; Yahudiler ondan o kadar nefret ettiler ki annesine zina iftirası attılar. Hıristiyanlar da onu o kadar sevdiler ki onu, kendisine ait olmayan bir seviyeye çıkardılar." Daha sonra Hz. Ali sözlerine şöyle devam etti: "Benim yüzümden iki tür insan helak olacaktır: Beni ifrât derecesinde sevip bende bulunmayan vasıflarla beni metheden ile bana kin besleyip bu kini, bana iftira atmasına yol açan kimse."(6)

7-Zeyd b. Erkâm rivâyet ediyor ki: Allah Rasûlü Ğadîr-i Hum'da konakladığında Ali'nin elinden tutup şöyle dedi; "Siz benim, mü'minlere canlarından daha sevimli (evlâ) olduğumu bilmez misiniz?" Oradakiler: "Evet" dediler. Allah Rasûlü: "Siz, benim, her mü'mine canından daha evlâ olduğumu bilmez misiniz?" dedi. Yine oradakiler: "Evet" dediler. Bunun üzerine Allah Rasûlü şöyle dua etti: "Allah'ım; Ben kimin dostu (mevlâ) isem Ali de onun dostudur. Allah'ım onu dost edinene sen de dost ol, ona düşmanlık edene sen de düşman ol." Sonra Hz. Ömer onunla karşılaşınca şöyle dedi: "Ey Ebû Tâlib'in oğlu, ne mutlu sana! Sen her mümin erkek ve kadının velisi oldun."(7)

Dipnotlar 

1-Buharî, Fezâilu's-Sahâbe, 9; Muslim, Fezâilu's-Sahâbe, IV/1870; Tirmizî, Menâkıb, 20.

2- Muslim, Kitâbu'l-İmân, I/86 hadis nr: 131

3-Tirmizî, Menâkıb, 19; İbn Mace, Mukaddime, 11; Ahmed, Musned, I/84.

4-Hadisi, Ahmed, Tirmizî, Nesâî, İbn Mâce ve Ziyâ rivâyet etmişlerdir. Öte yandan bazı hadis hafızları bunu mütevatir hadisler arasında saymışlardır.

5-Hadisi, Tirmizî rivâyet etmiş ve hadisin "hasen-garib" olduğunu söylemiştir.

6-Hadisi, Abdullah b. Ahmet Bezzâr, Ebû Ya'lâ ve Hâkim rivâyet etmişlerdir.

7-Hadisi, Ahmet, Tirmizî ve Nesâî rivâyet etimişlerdir. Ayrıca İbn Hacer es-Savâik adlı kitabında "bu hadisin sahih olduğu konusunda şüphe yoktur" demektedir.