1961 yılında askere gittim. 57. Dönem Yedek Subay Okulumuz Ankara' daydı. Komşu bölüklerde edebiyat öğretmenleri vardı. Ben fırsat buldukça onların yanına sokuluyor, bilmediğim, meraklı olduğum konularda bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum.

Bir gün eğitim sahasında verilen uzunca bir dinlenme esnasında, o edebiyat öğretmenlerinden birinin yanına oturdum. Sözü döndürüp dolaştırıp yine edebiyata, kitaba ve okumaya getirdim. Arkadaşıma "Af edersin" dedim. "Merakımı hoş gör! Ben de biraz kitap okumaya meraklıyım da, öğrenmek istiyorum. Ne kadar kitabın var acaba?"

Burnunun ucuna kadar indirdiği kasketiyle yüzüme baktı ve mağrur bir ifadeyle: "Çok!" dedi. "Canım elbette çok kitabın olacak" dedim. "Sen bir edebiyat öğretmenisin. Senin kitabın elbette çok olacak! Kütüphânende acaba ne kadar kitap var? Sözümü kesti. Tekrar sesini yükselterek. "Benim çok kitabım var" dedi. "Sayısını kesin olarak bilemem."

"Ben de senden zaten kesin bir rakam istemiyorum" dedim, "Üç aşağı-beş yukarı, şöyle yuvarlak bir rakam söyleyemez misin?" Gözlerini kıstı. Bir süre düşündü. Sonra ellerini yanlarına açarak, kitaplarını sanki kucaklıyormuş gibi, tartıyormuş gibi yaparak cevap verdi "Kitaplarımın sayısı galiba 25-30 civarında" dedi.

1961 yılında benim kitaplarımın sayısı 4000 civarındaydı. Bunu o edebiyat öğretmenine söylemedim ve sanki daha bir tek kitap almamışım gibi, derin bir hayranlıkla, gıptayla, şaşkınlıkla yüzüne baktım: "Ah, ne kadar güzel dedim! Ah ne kadar güzel Doğrusu imrendim sana! Bir gün bir boş zamanında o kitaplarından bir kaçının adını ve yazarını bana da söyler misin?" dedim. "Ben de beş-on kitap sahibi olmak istiyorum da..." Mağrur bir gülümsemeyle göğsünü hafifçe ileriye çıkardı "Olur olur!" dedi. "Yazdırırım tabii. Okumak lazım azizim, okumadan olmaz. "

Bir edebiyat öğretmeni düşününüz ki; sadece 25-30 kitabı vardır ve bu 25-30 kitaba çok kitap nazarıyla bakmaktadır. 25-30 kitaplı bir edebiyat öğretmeni olur mu? Bir edebiyat öğretmeninin kitaplığında ortalama bin kitap bulunmalı. Bir edebiyat öğretmeni derinlemesine okumadan, bilmeden öğrencilerini nasıl yetiştirebilir? Kendisi himmete muhtaç bir dede, Nerde kaldı gayrıya himmet ede.

Kaynak

Yavuz Bülent Bakiler

Sözün Doğrusu-1

Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları

İst. 2008