Şimdi insanlar birkaç günlüğüne tatile gitmeye hazırlanıyorlar. Hem de Korona Virüsünden tamamen kurtulduğumuza dair garanti verilmediği halde. Tatil birkaç gün değil de birçok gün olsa, hatta şu fani dünyanın tamamı tatil olsa ne çıkar. Çünkü dünya fani. Bir de bakıyorsunuz her şey elinizden kayıp gitmiş. Bir taraftan ihtiyarlık, bir taraftan hastalıklar ve bir taraftan da ölüm. Her şeyi elinizden alıyor ve sizi yapayalnız bırakıyor. Yunus ne güzel söylemiş:

Geldi geçti ömrüm benim, bir yel esip geçmiş gibi,

Hele bana şöyle geldi, bir göz açıp yummuş gibi.

Dünün gençleriydik, fırtına gibi esiyorduk. Bugünün 65 yaş üstü yaşlıları olduk. Bunca yılın çabuk elimizden kayıp gitmesinden dolayı üzgünüz, ama ömrümüzü Allah yolunda geçirdiğimizden dolayı da sevinçli ve umutluyuz, elhamdülillah. Ya Allah yolunda olmasaydık, iki türlü azapla baş başa kalacaktık. Bir sevdiklerimizden ve dünyadan ayrılmanın azabı, bir de ahireti kazanmaya yönelik çalışmalarımız olmadığından dolayı ahiretteki cenneti kaybetmenin ve cehenneme atılmanın azabı. Buna can mı dayanır. Allah bu akıbetten hepimizi korusun.

İmanımız ve Allah rızasına yönelik amellerimiz bize sevinç veriyor ve diyor ki: "Gençliğin gittiyse ebedî gençliğin önünde, sağlığın, servetin, lezzetin, şöhretin gittiyse üzülme. Ebedî sağlık, ebedî servet, ebedî cennet kabrin öbür tarafında seni bekliyor.

İşte bu imandır ve bu ümittir dünyada kaybettiklerimizin acısına dayandıran. Şimdi size dört ayet takdim edeceğim, lütfen dikkatle ve ibretle okuyalım.

Allah uyarıyor ve buyuruyor:

1-

وَمَا هٰذِهِ الْحَيٰوةُ الدُّنْيَٓا اِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌۜ وَاِنَّ الدَّارَ الْاٰخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُۢ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ

 "Bu dünya hayatı, hakikatte sadece bir oyun ve eğlenceden ibarettir; âhiret yurduna gelince işte asıl hayat odur; keşke bunu bilselerdi."[1]

2-

زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَٓاءِ وَالْبَن۪ينَ وَالْقَنَاط۪يرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْاَنْعَامِ وَالْحَرْثِۜ ذٰلِكَ مَتَاعُ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَاۚ وَاللّٰهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَاٰبِ

"Kadınlara düşkünlük, oğullara, yığın yığın biriktirilmiş altın ve gümüşe, soylu ve özel yetiştirilmiş besili atlara, (markalı arabalara), sağmal hayvanlara ve ekinlere sahip olmak insanlara süslendirilip cazip gösterildi. Bunlar, dünya hayatının geçici menfaatleridir. Halbuki varılacak güzel yer, Allah'ın katındadır."[2]

3-

قُلْ اَؤُ۬نَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذٰلِكُمْۜ لِلَّذ۪ينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْر۪ي مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهَارُ خَالِد۪ينَ ف۪يهَا وَاَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللّٰهِۜ وَاللّٰهُ بَص۪يرٌ بِالْعِبَادِۚ

De ki: Size bunlardan ( ve şu dünya hayatında peşine düştüğünüz şeylerden) daha iyisini bildireyim mi? Takvâ sahipleri için Rableri katında, altlarından ırmaklar akan ebediyen kalacakları cennetler, tertemiz eşler ve (hepsinden önemlisi) Allah'ın hoşnutluğu vardır. Allah kullarını tam manasıyla görmektedir. [3]

4- O takva ehli öyle kimselerdir ki onlar:

اَلَّذ۪ينَ يَقُولُونَ رَبَّنَٓا اِنَّـنَٓا اٰمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِۚ

اَلصَّابِر۪ينَ وَالصَّادِق۪ينَ وَالْقَانِت۪ينَ وَالْمُنْفِق۪ينَ وَالْمُسْتَغْفِر۪ينَ بِالْاَسْحَارِ

"Ey bizim Rabbimiz! Biz gerçekten iman ettik, günahlarımızı bağışla, bizi cehennem ateşinden koru" diyenlerdir. Onlar, musibetlere sabredenler, isyan etmeyenler ve ibadette ısrar edenlerdir. Onlar, Doğruluktan şaşmayanlar, Allah'ın huzurunda boyun bükenler, hayır yolunda harcama yapanlar ve seher vakitlerinde Allah'tan bağışlanma dileyenlerdir."[4]

Evet değerli kardeşlerim tatile gidelim, ama Allah'ın ve Rasulünün bu kurallarını dikkate alarak gidelim. Ahiretteki cennetimizi kaybettiren ve cehennemi kazandıran günah ve haram dolu eğlencelere, gayr-i meşru birlikteliklere dünyamızda yer vermeyelim.

Sözün özü, öyle tatil yapalım ki o tatil, hem dünya cennetimizi elimizden almasın, hem ahiretteki ebedî cenneti kaybetmemize sebep olmasın, hem de ahirette ki cehenneme bizi hazırlamasın. Bu da Allah'ın kuralları içinde olmaya, onların içinde kalmaya, her yerde Allah görüyor düşüncesiyle yaşamaya, helallerle yetinmeye ve haramlara yaklaşmamaya bağlıdır.

Dipnotlar

[1] Ankebût, 29/64

[2] Al-i İmran, 3/14

[3] Al-i İmran, 3/15

[4] Al-i İmran, 3/16-17