CEVŞEN

Ali Arslan beyin Büyü, Fal ve Kehanet adlı eserinde(Nesil yay) naklettiği enteresan bir hatırasını sizlerle paylaşmak istedim. Şöyle diyor Ali bey: ' Elinizdeki kitap için hazırlık yaptığım sırada, daha önceleri de merak ettiğim bir medyumla tanıştım. Arkadaşlarımın da ısrarıyla bana bir bakmasını istemiştim. Suya baktı, cinlerini çağırdı ve onlara bende büyü olup olmadığını sordu. Sonra, birkaç defa suya bir de bana baktı ve 'Ne ile korunuyorsun?' diye sordu. Ben de 'Nasıl yani?' diye karşılık verince, merakla 'Her gün ne okuyorsun?' dedi. Bunun üzerine 'Ne oldu ki?' deyince, bana 'size pek çok kere büyü yapılmış ama tutturamamışlar. Eğer bunları özel bir dua ile korunmayan bir insana yapmış olsalardı, şimdiye kadar çoktan ölürdü' dedi. Ben de her gün mutlaka Cevşen-ül Kebir okuduğumu ve namazlardan sonra da sünnete uygun dua ve tesbihatlarımı yaptığımı söyledim'.

'BU ADAM CENNETE GİDİYOR'

24.11.2003 tarihinde Kümbet medresesinde ziyaret ettiğimiz Mehmed Kırkıncı Hocaefendi bizlere birbirinden güzel hatıralar anlattı. Kaydettiklerimizde bir kısmını sizlerle paylaşmak istiyoruz, peyder pey diğer kısımlarda nakletmek üzere.. Bunlardan biri Üstad Bediüzzaman'ın talebelerinden merhum Tahiri Mutlu ağabeye ait iki tevafuk..Şöyle anlattı hocamız; 'Tahiri ağabeyin vefatında İstanbul'daydım.(1977) Osman Demirci hoca cenazesini yıkıyor, ben de orada bir yerde oturuyorum. Duvarda bir takvim vardı, ondan bir sayfa çektim. O takvimde bir ibare çıktı; 'Böyle bir adam cennetliktir' diye..

Ondan sonra Fatih camiinde cenazesini kıldık. Arabaya koymadan delikanlılar omuzlarında götürüyorlar. Fatih'te çarşıdan çıkarken, cenazeyi gören bir adamın ağzından şu sözler döküldü; 'Giden adam düz cennete gidiyor, belli.' 

HİZMETTE MUVAFFAK OLANLAR

Merhum Zübeyr Gündüzalp ağabeyin yanında yetişen bahtiyarlardan Eyüp Ekmekçi Bey onun şu çarpıcı sözünü naklettiler; 'Kardeşim, bu hizmette 'hiç olanlar' muvaffak oldular. Bir şey olmak isteyenler hiçbir şey yapamadılar.'

 TAHİRİ AĞABEYİN FEDAKARLIĞI

Şu anda bütün dünyayı bir nur halesi şeklinde saran İman ve Kur'an hizmetinin ilk tohumları hayatı istihkar eden, namsız nişansız bir avuç gönül eri tarafından atıldı. Onların ihlâsı, beklenti içinde olmaması, mal ve canlarını sebil olarak saçmaları bu günleri netice verdi. 

İşte onlardan biri olan Tahiri Mutlu ağabeyle alakalı, Kırkıncı hocamızın anlattığı şu hatıra da gözlerimizi yaşarttı; 'Bir gün Abdülkadir Badıllı, Bayram Yüksel abi ve ben Tahiri ağabeyin köyüne gittik; Atabey'e.. Isparta'nın bir köyü. Bizi evinde misafir etti. Sabaha kadar onu konuşturduk. Dedi ki; 'Hocam, işte dedemizden kalan tek bina bu. Dedesi zenginmiş. Gül tarlaları varmış. Üstad Ayet-ül Kübra'yı yazmış, bastıracak para yok. Tahiri ağabey; 'Üstadım bana üç gün müsaade ver' deyip köyüne gitmiş. Bir tanıdığına uğramış. O tarlaları satmak istediğini söyleyince adam şaşkınlıkla 'Tahiri sen ne yapıyorsun? Senin çoluk çocuğun var' deyince 'Benim çoluk çocuğumdan sana ne' demiş, 'Ben tarlayı satmak istiyorum, Sen almazsan başkasına satacağım' Adam ağlaya ağlaya parayı vermiş. Tahiri ağabey de Üstada verip, Ayet-ül Kübra bastırılabilmiş..