1. O, Allah'ın Habîbi (sevgili kulu) ve Halîli (dostudur).

2. O, Peygamberlerin sonuncusudur.

3. O, Allah'ın bütün yaratılmışların en hayırlısıdır.

4. O, insanların ve cinlerin hepsine gönderilmiştir.

5. O, Araptır, Kureyş kabilesinin Hâşimî kolundandır. Babası Abdullah, dedesi Abdulmuttalib'tir. Anası ise Zuhre kabilesinden Vehb kızı Âmine'dir.

6. Peygamberimiz Fil senesinde, yani milâdî 571'de Mekke'de doğdu. Kırk yaşında peygamber oldu. Elli üç yaşında Medine'ye hicret etti. Altmış üç yaşında orada vefât etti ve Hz. Aişe (r.a) validemizin hanesine defnedildi.

7. Onun şeriatı kendisinden önceki şeriatleri nesh etmiştir ve kıyâmete kadar devam edecektir.

8. Geceleyin cesedi ile uyanık olarak Mescid-i Haram'dan Mescid'i Aksâ'ya İsrâsı ve oradan göklere, oradan da Sidretü'l-müntehâ'ya mirâcı haktır.

9. Getirdiği hükümler, haber verdiği kıyâmet alametleri ve ölümden sonrası hakkında anlattığı haller haktır.

Peygamberimizin çocukları ve vefat tarihleri

Peygamber Efendimiz'in yedi çocuğu oldu. Bunlardan üçü erkektir: Kâsım, Abdullah ve İbrahim. Dört kızı da şunlardır: Zeynep, Rukiyye, Fatıma ve Ümmü Gülsüm. İbrahim hariç diğerlerinin tümü, Hatice annemizdendir. İbrahim ise Maâriye el–Kıbtiyye'den doğmuştur.

1. Kâsım: İki yaşında Mekke'de vefât etti.

2. Abdullah: Lakapları Tayyib ve Tâhir'dir. Küçükken Mekke'de vefât etti.

3. İbrahim: Hicretin onuncu senesinde on altı aylık, yahut on sekiz aylık iken vefât etti.

4. Zeynep: Teyzesinin oğlu Ebû'l-Âs ile evlendi. Hicretin sekizinci senesinde vefât etti.

5. Rukiyye: Osman b. Affân ile evlendi. Hicretin ikinci senesinde vefât etti.

6. Ümmü Gülsüm: Rukiyye'nin vefatından sonra Osman b. Affân ile evlendi. Hicretin dokuzuncu senesinde vefât etti.

7. Fâtıma: Bedir savaşı dönüşünde Hz. Ali ile evlendi. Üç oğlu oldu: Hasan, Hüseyin ve Muhsin. Üç de kızı oldu: Zeynep, Ümmü Gülsüm (Hz. Ömer'in zevcesi) ve Rukiyye.

Fâtıma annemiz, babasının (s.a.v) vefâtından altı ay sonra vefât etti. Allah onların hepsinden râzı olsun.

Müminlerin anneleri olan zevceleri

Resûlullah'ın (s.a.v) zevcelerini ve vefât tarihlerini de bilmeliyiz. Peygamber (s.a.v) geriye dokuz zevce bırakarak vefât etti. Hatice annemiz ile Zeynep bint Huzeyme kendisinden evvel vefât ettiler. Peygamberimiz'in (s.a.v) diğer zevceleri şunlardır:

1. Âişe: Resûlullah (s.a.v) ile Mekke'de nikâhlandı, Medine'de gerdeğe girdi. Hicretin elli sekizinci senesinde vefât etmiştir.

2. Hafsâ bint Ömer: Hicretin kırk beşinci senesinde, altmış yaşında vefât etti.

3. Sevde bint Zem'a: Resûlullah (s.a.v) ile peygamberliğinin onuncu senesinde evlendi. Hz. Ömer'in hilâfetinin sonlarında vefât etti.

4. Safiyye bint Huyey: Muaviye b. Ebî Süfyan zamanında vefât etti.

5. Meymûne bint Hâris: Hicretin elli birinci senesinde vefât etti.

6. Ümmü Habibe: Adı Remle'dir. Ebû Sufyan'ın kızıdır. Habeş Kralı Necaşi, Hz. Peygamber'in (s.a.v) adına, ona dört yüz dinar mehir verdi. Hicretin kırk dördüncü senesinde vefât etti.

7. Ümmü Seleme: Yezid b. Muaviye devrinde hicretin altmışıncı senesinde vefât etti.

8. Zeynep bint Cahş: Hz.Peygamber'in (s.a.v) halasının kızıdır. Hz. Ömer devrinde hicretin yirminci yılında vefat etti.

9. Cüveyriye bint Haris: Hicretin elli altıncı senesinde vefât etti. Allah hepsinden râzı olsun.

Rasûlullah'ın çok evlenmesinin hikmetleri

1. Kendisi ile kavmi arasında sağlam bağlar kurmak.

2. Başkalarına gizli olan âile hayatı ile ilgili dini meseleleri hanımları yoluyla tebliğ etmek.

3. Bazılarının gönlünü hoş etmek.

Peygamberimizin mucizeleri

Âlimler Resûlullah'ın (s.a.v) bin kadar mucizesini tesbit etmişlerdir. Bunlar beş gruba ayrılır:

1. Kur'ân-ı Kerim: İnsanlar ve cinler Kur'ân-ı Kerim'in bir benzerini getirme hususunda âciz kalmışlardır. Birbirlerine destek de olsalar onun benzerini getiremezler. Kur'ân-ı Kerim aklî (akla hitap eden) mucizedir; onun için kıyâmete kadar bâkidir.

2. Gösterdiği diğer hissî (beş duyuya hitap eden) mucizeler. Bunlar gayet çoktur.

3. Doğumundan önce görülen ve peygamberliğine işaret sayılanlar.

4. Ümmetinden bazı velilerin gösterdiği kerâmetler. Zira bu, onların da doğru yolda olduklarını gösterir.

5. Allah'ın ona bağışladığı güzel ahlâk. "Sen en güzel ahlâka sahipsin" (Kalem Sûresi, 4) âyeti bunu ispat için yeterlidir.