"Bir gün yanıma bir zat geldi. Annesinin kendilerini çok rahatsız ettiğini, hanımı ile geçinemediğini, her işlerine karıştığını, ahlakının iyi olmadığını ve bu yüzden kendisine ayrı bir ev tutmak istediğini ve bunun dini yönden bir sakıncası olup olmadığını sordu. Ben de; "annenizin ihtiyaçlarını temin etmek ve hürmette kusur etmemek şartıyla ona ayrı bir ev tutmanızın dini yönden bir sakıncası yoktur." dedikten sonra, kendisine şöyle dedim:

"Annen geceleri sizi uykudan kaldırıyor mu?"

"Hayır" dedi.

"Peki annen zaruri ihtiyaçlarını karşılayabiliyor mu? diye sordum,

 " Hocam, annem fazla yaşlı değil, bu noktada bize bir sıkıntısı yoktur." dedi.

"Peki annen geceleri ağlıyor mu? diye sordum.

 "Hayır" cevabını verdi.

 Bu kez kendisine şöyle dedim:

 "Yahu annen seni dokuz ay karnında taşıdı, zorluklarla dünyaya getirdi, iki sene emzirdi, geceleri senin için uykusuz kaldı, her gün birkaç kez temizliğini yaptı ve çeşitli meşakkatlerle seni bu yaşa kadar getirdi. Onun sana yaptıklarını şimdi sen ona yapabiliyor musun?" "Hayır hocam" diye cevap verdi.

Bu sohbetten sonra biraz düşündü ve şöyle dedi: "Hocam sizin bu söylediklerinizden irşad oldum ve iyi bir ders aldım. Anama başka bir ev tutmaktan vaz geçtim. Bundan sonra ona daha ziyade hizmet edeceğim. "dedi.

Bunun üzerine ben de ona Hz. Peygamber'in (s.a.v) şu hadis-i şeriflerini hatırlattım.

"Anne, cennet kapılarının orta kapısıdır. Dilersen bu kapıyı zâyi et veyahut onu koru."

İşte ey insan! Sen o kapıdan cennete gireceksin. İstersen o kapıyı açık tut, istersen kapa. Artık sen bilirsin.

Mehmed Kırkıncı,

Merak Edilen Cevaplar adlı eserinden,

Zafer Yayınları..