Bu üç kelime, namaz tesbihatında söylediğimiz kelimelerdir. Dilimizi bu kelimelere alıştırıp bu kelimeleri sık sık tekrarladığımız için anlamını da hayli düşündük. Daha

doğrusu bu kelimeler bizi alıp kendi anlamlarının atmosferine götürdüler.

Subhanallah kelimesi, Allah'ı tespih etmektir. Onu hatırlamak ve azametini söylemektir. Namaz tesbihatında ilk önce bu kelime zikredilir. Yani insan önce Allah'ın adını zikrederek tespihe başlar. Bir çocuğun önce çevresindeki isimleri öğrenerek onları söylemesi gibi.

İnsan, hayatını yaşarken Allah'ın çeşitli nimetlerini tadar. Gençlik nimeti, seyahat nimeti, evlilik nimeti, yeme içme ve benzeri bütün nimetleri tadar. Elbette ki bu nimetlere bir hamd, bir şükür gerekir. İşte namaz tesbihatının ortasında söylenilen "Elhamdülillah" kelimesi bunu hatırlatır, bunu ifade eder.

İnsanın dertleri, kederleri, bela ve musibetleri en çok yaşlılık döneminde gelir. Ya da yığılarak ihtiyarlıkta karşısına çıkar. Hayatta yaşanmış her olumsuzluk onu titretir, yapılmış her bir haksızlık onu üzer. Acılar arttıkça artar, kederler çoğaldıkça çoğalır. Bu dönemde insanın acizliği söz konusudur. Hele bir de ölüm girince işin içine, işte o zaman bütün bu olumsuzluklara ve ölüme çare bulan Allah'ın büyüklüğünü anlamaktan ve onu ifade etmekten başka çare kalmaz. Allah'a başvurmaktan daha büyük haz olmaz. Zaten başka bir çare de yoktur. Allahuekber!

 Namaz tesbihatı insan hayatına benzer. Önce insan, Allah'ın ismini söyleyerek bir çocuk gibi, hayata yeni başlarcasına "Subhanallah" deyip Allah'ı tesbih eder. Sonra insan, Allah'ın nimetlerine karşı hamd ederek, olgun bir insan olarak yaşadığını anlar. Elhamdülillah. (Allaha hamd olsun)

En sonda insan, Allah'ın her türlü haksızlığı giderecek büyüklükte olduğunu anlar. Belaları giderecek güçte olduğunu idrak eder. İhtiyarlığa, hastalığa ve ölüme çare bulacak büyüklükte olduğunu ifade etmekle, kalan ömrünü geçirir. Allahuekber. (Allah büyüktür.)

İnsan her namaz tesbihatında hayatı yeniden yaşar. Yeniden Sevgiliye kavuşur. Yeniden ona muhatap olur. Bunun için namazdan usanılmaz. Namaz tesbihatından bıkılmaz. Çünkü namaz tesbihatında sevenle sevilen namaz gibi bir resmi törenden sonra, tesbihat gibi samimi bir havada karşılıklı görüşerek en içten duygularını birbirine iletirler. Yunus Emre sanki bu manayı ifade etmek için bakın ne güzel söylemiş:

"Biz sevdik âşık olduk,

Sevildik maşuk olduk,

Her dem yeniden doğarız,

Bizden kim usanası."