NASIL ÖZGÜR OLABİLİRİM?
Lütfen önce genç dostlarımı istiyorum. Çünkü bu konuda beni en çok onlar anlar diye tahmin ediyorum. Özgürlük duygusunu en çok o yaşlarda hissettim. Sınavlardan sıkılınca, çevrem daralınca, binalar üstüme yıkılıyor, insanlar hep birlikte bana d
Lütfen önce genç dostlarımı istiyorum. Çünkü bu konuda beni en çok onlar anlar diye tahmin ediyorum. Özgürlük duygusunu en çok o yaşlarda hissettim. Sınavlardan sıkılınca, çevrem daralınca, binalar üstüme yıkılıyor, insanlar hep birlikte bana doğru geliyor zannediyordum.
Şimdi bakıyorum da, her yaşın her zamanın en coşkulu duygularından, isteklerinden biri o imiş. Büyük Üstad, “Ekmeksiz, susuz yaşarım. Fakat hürriyetsiz yaşayamam.” Diyor. Evet, ebediyetle beslenmeyen hiçbir insan, bu hissini tam doyuramaz.
Dünyaca tanınan Fransız düşünür J.J.Rousseau,-Sosyal Sözleşme- isimli eserinde bu konuyu araştırıyor. Sınırsız hürriyet arayışıyla yola çıkıyor ve cevaplıyor. “Sınırsız hürriyet sosyal çevrede mümkün olsa bile fiziki ortamda imkânsızdır” diyor” Çok doğru. İstiyoruz diye yüksekten atlayamayız, akan trafikte araçların arasına giremeyiz, öldürücü zehirleri içemeyiz. Denersek, etrafımızdaki yaratılmış kanunlara çarparız.
Rousseau, sosyal çevrede de sınırsız hürriyetin mümkün olmadığını böyle bir arzunun ancak dağ başında giderilebileceğini anlatıyor; “İnsanlar bir zaman bu sınırsız hürriyet duygularını tatmin için dağ başına çıktıklarında, bütün ihtiyaçlarını kendileri karşılamak zorunda kalmışlardır. Çünkü diğer insanlar da hür olmak istediklerinden başkaları için bir şey yapmamışlar, güvenliğini, giyecek, yiyecek ve her ihtiyacını kendisi sağlamak zorunda kalan insanlar, bunun zorluğunu görerek kendi istekleriyle, hürriyetlerinin bir kısmından vazgeçerek, geriye kalan hürriyetlerini garanti altına almış, daha mutlu olduklarını görmüşlerdir.”
İslâmiyet’in edebiyle terbiye edilip süslenmeyen hürriyetin, sefalet ve rezalet hürriyeti olduğunu, hayvanî, şeytanın istibdadı ve nefs-i emmarenin esareti demek olduğunu biliyoruz. “Demek îman ne kadar mükemmel olursa o derece hürriyet parlar. İşte Asr-ı saadet…”
İnsanlar kader inancının da hürriyetlerini sınırlandırdığını sanırlar. Elbette yanılırlar. Yirmi Altıncı sözdeki satırları okurlarsa gerçek mutluluğun ALLAH(CC)’a ve kadere îman etmekten geçtiğini görürler.
“ Eğer dese: Kader bizi böyle bağlamış, hürriyetimizi selb etmiştir(zorla almış). İnbisat(genişlemek) ve cevelâna(dolaşmaya) müştak olan kalb ve ruh için kadere iman bir ağırlık, bir sıkıntı vermiyor mu?
Elcevap: Kat'a ve asla! Sıkıntı vermediği gibi, nihayetsiz bir hiffet, bir rahatlık ve ravh ve reyhânı veren ve emn ü emânı temin eden bir sürur, bir nur veriyor. Çünkü, insan kadere iman etmezse, küçük bir dairede cüz'î bir serbestiyet, muvakkat bir hürriyet içinde dünya kadar ağır bir yükü, biçare ruhun omuzunda taşımaya mecburdur. Çünkü insan bütün kâinatla alâkadardır. Nihayetsiz makasıd ve metâlibi var. Kudreti, iradesi, hürriyeti milyondan birisine kâfi gelmediği için, çektiği mânevî sıkıntı ağırlığı ne kadar müthiş ve muvahhiş olduğu anlaşılır. İşte, kadere iman, bütün o ağırlığı kaderin sefinesine atar, kemâl-i rahatla, ruh ve kalbin kemâl-i hürriyetiyle kemâlâtında serbest cevelânına meydan veriyor. Yalnız nefs-i emmârenin cüz'î hürriyetini selb eder ve firavuniyetini ve rububiyetini ve keyfemâyeşâ hareketini kırar.
Kadere iman o kadar lezzetli, saadetlidir ki, tarif edilmez. Yalnız şu temsille o lezzete ve o saadete bir işaret edeceğiz. Şöyle ki:
İki adam bir padişahın pâyitahtına giderler. O padişahın mahall-i garaip olan has sarayına girerler. Biri, padişahı bilmez, o yerlerde gasıbâne, sârıkane tavattun etmek ister. Fakat o bahçe, o sarayın iktiza ettikleri idare ve tedbir ve varidat; ve makinelerini işlettirmek ve garip hayvânâtın erzakını vermek gibi zahmetli külfetleri görür, mütemadiyen ıztırap çeker. O cennet gibi bahçe, başına bir cehennem gibi oluyor. Herşeye acıyor, idare edemiyor. Teessüfle vaktini geçirir. Sonra da, o hırsız, edepsiz adam, tedip suretiyle hapse atılır.
İkinci adam, padişahı tanır, padişaha kendini misafir bilir. Bütün o bahçede, o sarayda olan işler bir nizam-ı kanunla cereyan ettiğini, herşey bir programla, kemâl-i suhuletle işlediğini itikad eder. Zahmet ve külfetleri padişahın kanununa bırakıp, kemâl-i safâ ile o cennet-misal bahçenin bütün lezzetlerinden istifade edip, padişahın merhametine ve idare kanunlarının güzelliğine istinaden herşeyi hoş görür, kemâl-i lezzet ve saadetle hayatını geçirir. 26.söz Mebhas sf;208”
Metini dikkatli okursak anlarız ki kadere itiraz edenlerin istediği gibi olsaydı; Kâinatta var olan ihtiyaçlarımızı karşılamak için Güneşe hükmetmemiz, Dünyayı döndürmemiz, bitkileri bitirip, bütün canlıların ihtiyaçlarını bizzat bizim gidermemiz gerekirdi.
Bunları yapmamız yetmez, kalbimizi, ciğerlerimizi, beynimizi hatta bütün organlarımızı bizim çalıştırmamız gerekirdi. Bu arada fırsat bulabilirsek hür yani özgür olurduk.
Halbuki biz Dünya gemisine binmişiz. Yükümüzü oraya koyup oturmuşuz. Her şey ayağımıza geliyor. Her şey bize hizmet ettiriliyor. İnsan olarak çok kıymet veriliyor, çok nazlı bir misafir gibi ağırlanıyoruz. Bütün ihtiyaçlarımız karşılandığı için de hürriyetin tadını çıkarıyoruz.
Bütün bunlar yetmiyormuş ve hakkımız varmış gibi nazlanıyoruz. Ama Rabbimiz çok merhametli olduğu için cennetine davet ediliyoruz.
Öyleyse dostlar haydin felâha, Rabbimizi razı etmek için kutsal mekânlara, insanların gönlüne seferimiz var, ebedî yurdumuza ulaşıncaya kadar…
16 /04/2009
HİLMİ ARKINBu yazıya yorum yazın
Bu yazıya gelen yorumlar.
Mehmet İraz, 2010-08-08 04:09:39
Allah razı olsun. En üstteki dağ örneği meseleyi izah etmeye kâfidir. Gerçekten güzel bir misal. Bu misal avama çok rahat izah edilmeli. Üstadın geniş izahatı muannidleri dahi susturmalı.
Bu yoruma katılıyor musunuz ?
DİĞER YAZILAR
ANNE KARNINDAKİ BEBEĞİN RABBİYLE DİYALOĞU

Anne karnındaki bir bebeğin ağzı vardır, gözü vardır, kulağı vardır, eli vardır, ayağı
SİGARALI GENÇ VE BEN

Yolcu minibüsünün içindeyim. Çarşıdan Fakülteye gidiyorum. Bir durakta kahvehaneden çıkan
EY HER YERDEN GÖRÜNEN VE HER YERDEN GÖREN! SENİ İSTİYORUM!

Namaz için kalkmıştım. Kıyamda durdum, kâinatı kıyamda gördüm. Rükûa vardım, kâinatı
YOLA ÇIKMAK

Biraz sonra yola çıkacağız. On bin metre yükseklikten, üç bin kilometre yol kat edeceğiz. Bu
KAPTANLIK KOLAY BİR ŞEY DEĞİLDİR

Stuttgart Hava Limanı’nın alt katında bütün dinler için ayrılan ibadethanede namaz kılarke
ARABAYI UNUTTUM

Unutmak çok kötü bir şeydir. Bu gün çarşıdan gelirken bir yerde arabayı park edip bir iki
İŞTE KOLAY KÂRDA ÇOK

İşte cemaatle namaz kılma hareketi, kaptanı imam olan mescit botuna binerek en emin arkadaşlarl
GÖKÇEADA DEPREMİ

Belirtilen tarihte bütün Ege’de ve dolayısıyla Tavşanlı’da çok şiddetli bir deprem oldu.
24 SAAT MİSAFİR KALDIĞIM ANKARA

Yıllar önceydi, M.E. B’ndaki bir sınav için Ankara’da bulunuyordum. Ankara soğuk, sınav zo
İMTİHAN SADECE BİR “TIK”LAMAKTIR

Önce karşına iki pencere çıkar, tıklayarak birini seçmek senin elindedir. Sonra yine iki pen
GENÇLER İÇİN HAYAT REÇETESİ

Sevgili Genç Kardeşim! Plansız ve reçetesiz başarılı olmak mümkün değildir. Her gencin
- KILDAN İNCE KILIÇTAN KESKİN
- HATALAR ÜÇ ÇEŞİTTİR
- ARILAR SADECE BAL YAPMAZ
- ANADOLU ANNELERİNİN BİR “YAVRUM” DEYİŞİ VAR Kİ!
- BİR PAZAR YORGUNLUĞU
- DÜN GECE GÖKYÜZÜNDEN BAKTIM SANA ANKARA
- BİR TİCARET
- MARS GEZEGENİ İLE HASBİHAL
- NİÇİN BAKTIN BANA ÖYLE?
- RÜYADA NÜBÜVVET MÜHRÜNÜN HATEMİ OLAN ZATI GÖRSEM
- KUR’AN’A GÖRE BEŞ BİLİNMEYEN
- KAFASI ZEKÂ FIŞKIRAN ÇOCUĞUN SORULARI
- HİKMET
- HZ. İBRAHİM’İN, HZ. MUHAMMED’DEN İSTEDİĞİ
- MEYVEYİ AĞAÇ, AĞACI ÇEKİRDEK, ÇEKİRDEĞİ DE ALLAH YAPIYOR; PEKİ, (HÂŞÂ), ALLAH’I KİM YAPIYOR?
- SÜBHANALLAH, ELHAMDULİLLAH, ALLAHUEKBER
- GÜZEL İNSAN
- BİR KARADENİZLİNİN PEYGAMBER SEVGİSİ
- ASMA, ÜZÜM - İKİ GÖZÜM
- EŞREF-İ MAHLÛKAT
- HER AN KAZANMAK VEYA KAYBETMEK
- NAMAZDAKİ GİZEM
- ÇIKIŞI OLMAYAN SON YOL
- KİRAZ ÇİÇEKLERİ
- “GİTTİ GİDİYOR”DAN BİR NAMAZ ALMAK
- “BİÇARE GENÇLER”
- “EBED” SESİ
- HIZLI NAMAZ KILMAK
- SİGARA KULLANAN KARDEŞLERİMİZE

İnsanlardan öylesi var ki, herhangi bir ilmî delile dayanmadan Allah yolundan saptırmak ve sonra da onunla alay etmek için boş lafı satın alır. İşte onlara rüsvay edici bir azap vardır.
Lokman,6
GÜNÜN HADİSİ
"Kim alim geçinmek, sefihlerle münazara yapmak ve halkın dikkatlerini kendine çekmek gibi maksadlarla ilim öğrenirse Allah o kimseyi cehenneme atar."
Tirmizi, İlm 6, (2666)
SON YORUMLAR
- Muhterem Hocam; Kaleme aldığınız bütün çalışmalarınızda insanların f...
- Hocam Allah razı olsun sizden. Bazılarını bana da anlatmıştı ama bu kadar...
- selamün aleyküm Bu serinin tamamlanmasını ez canu dil arzu etmekteyim.osm...
- Alimin ölümü alemin ölümü gibidir Allah makamlarını ali eylesin bizlered...
- taleal bedru ezgisinin hicrette değil bir başka savaşta söylendiği rivayetl...
- Allah rahmet eylesin....
- ALLAH CC RAZI OLSUN ANCAK BİR ALLAH DOSTUNDAN İŞİTİLECEK SÖZLER BUNLAR...
- Allah razı olsun. Mekanı,mekanları cennet, makamları âli olsun....
- Allah rahmet eylesin.. Babaanne'min babasıdır rahtmetli... Nur içinde yats...
- ağladım ağladım.. Gök`te ay nişanesi dolun kadar durusun En yanık avazl...
TARİHTE BU HAFTA
*Malcolm X'in şehadeti-1965(21 Şubat)
*Resulullah'ın(sav) Veda Hutbesi'ni iradı-632(23 Şubat)
*Çeçenlerin Stalin tarafından Sibirya ve Kazakistan'a sürgünü
*Seyyah İbn-i Battuda'nın vefatı
ANKET
Sitemizle nasıl tanıştınız?
Yükleniyor...