Halk bu konuda iki gruba ayrılmış, bir kısmı müteşeddid(müsamahasız, şiddetli) davranarak, halkın ihtifal için böyle toplanmasını yadırgamıştır. Diğer kısmı da bunun için toplanmayı hoş karşılayarak müsamaha ile bakmıştır. Böylece sonu gelmeyen ve bugüne kadar süren bir çatışma meydana gelmiştir.

Mevlid meselesini tahlil edersek görürüz ki, bunda ya Resulullah(aleyhis salatu vesselam) siyretinden bazı bölümler bulunmakta veya Resulullah’la (aleyhis salatu vesselam)ilgili bazı beyitler okunmaktadır. İlmi ve dini açıdan tenkit edilecek şeylerden uzak kaldığı müddetçe, esasında bunda bir sakınca yoktur. Nitekim merhum İbn-i Teymiyye, halkın mevlid için toplanmasına terettüp eden ve sevap kazanmasına sebeb olan bir takım manaları sezmiş bulunmaktadır.

Hatta İbn Teymiyye gibi bidatlara çok müsamahasız ve hassas olan İbnu’l Hacc, El-Medhal’de, Müslümanların üçüncü bir bayramı olduğunu ve şu hadise dayanarak onun da Resulullah’ın(aleyhis salatu vesselam) doğum günü olduğunu söylemektedir; “O gün ben doğdum.”(Müslim)

Vakıa gösteriyor ki, Resulullah’ın(aleyhis salatu vesselam) mevlidi için yapılan ihtifallerde bereketler, ibretler ve tevbe için vesile olan sayılmayacak kadar çok etkiler bulunmaktadır.

Hasan el Benna İslami münasebetler, gün ve adetleri canlandırmayı ve halka hatırlatmayı İslami hareketin amaçlarından saymaktadır. Onun için, çağdaş İslam daveti anlayışında Resulullah’ın(aleyhi’s salatu vesselam) mevlidi için yapılan merasimin makbul ve ilmi araştırmaya dayalı bir üslup ve sistemle ele alınması ve özel ehemmiyeti kazanması lazımdır.

Kaynak:

Ruh Terbiyemiz- Said Havva -Kayıhan Yayınları-İst–1995