İstanbul’da seçkin bir üniversitede tıp öğrenimi gören üç arkadaş, havanın uygun olmasını ve vizelerin bitmesini de fırsat bilerek, Haliç’teki bir çay bahçesinde çaylarını yudumluyor ve geçen sınavlarını yorumluyorlardı.

Bahar bütün ihtişamıyla gelmişti. Martıların süzülüp uçmaları, suya dalıp atılan ekmek parçalarını alıp yükselmeleri ve yorulunca konup küçük dalgalara binmelerini seyretmeye doyum olmuyordu.

Salih de biraz gecikmeyle gelince kadro tam olmuştu. Çok iyi geçinen bu arkadaşların yedikleri içtikleri ayrı gitmezdi. Hele tatil dönüşlerinde, memleketlerindeki farklı meyvelerden ve annelerinin yaptıkları börek ve yemeklerin bulunduğu torbalar açılırken, fakir öğrenci evinin mutfağına bolluk geliyordu.

Rahat tavırlarıyla ve arkadan bağlanmış saçlarıyla İzmir’den Özgür, bu gurubun en renkli simalarından biriydi. Anne ile babası ayrıldıkları için onları her zaman bir arada göremez, bu da çok canını sıkardı.

Arkadaşları onun için çok önemliydi. Hiçbir ayıbını yüzüne vurmazlardı.

Her bayram dönüşünde onu yalnız bırakmazlar, birlikte yanlarında götürürlerdi. Çünkü hem annesi hem de babası ayrılınca başkalarıyla evlenmişlerdi.

Bir gün arkadaşlarıyla ders çıkışında dertleşirken, “Arkadaşlar” dedi, “ben, her çocuk gibi, en büyük sevginin anne baba sevgisi olduğunu zannediyordum. Ama bugün anlıyorum ki o sevgi Allah(cc) sevgisi imiş. Evet onları halâ seviyorum. Her insan gibi bazı hataları olsa da, onlar benim annem ve babam. Fakat bugün Allah’ın bize yaptıklarının yanında onlarınki çok az kalıyor. Hem onları da bana veren Rabbime şükrediyor ve onlar için de dualar ediyorum.”

Eve gelince arkadaşları ikindi namazına durmuşlardı. Bu gün içi bir hoştu.

Ne zaman anne ve babasına namaza dair soru sorsa, BİZİM KÂLBİMİZ TEMİZ deyip geçiştirirlerdi.

Evet kâlbimiz temiz, ama Efendimiz(Aleyhissalatu vesselam) namaz kılıyordu ???

Tamam kâlbimiz temiz, fakat Fatih ve dedelerimiz namaz kılıyordu???

Kâlbimiz temiz, kâlbimiz temiz, kâlbimiz temiz, ama arkadaşlarım namaz kılıyordu???

En temiz Kâlpliler hep namaz kılmak istiyor, veya kılıyordu???

Böylece uydurulan bir mazeret Rabbi ile sohbetine engel olmamalıydı… “KALBİMİZ TEMİZ, AMA BEN ALLAHIM İÇİN NAMAZ KILMALIYIM “dedi. Abdest alıp seccadesini serdi …Kâlbi duracak gibiydi…

Büyük şairimiz Necip Fazıl’ın :

“Beni kimsecikler anlamaz madem;

Öp beni alnımdan, sen öp seccadem!”

Dizeleri aklına geldi…Ağlayarak tekbirini aldı…Bütün hasreti dinmişti…

Sevgili genç kardeşlerim, bizleri de namazlarınızdaki dualarda lütfen unutmayınız…

19 /O2 2009

HİLMİ ARKIN