Derin uykuya dalan gonca uyan, uyan kalk;

Nergis gibi gözünü açıp etrafına bak;

Safâ sarayımızı keder talan etti bak;

Kuşlar ötüyor uyan!

Bu ateşli feryatlar

Her tarafı kavurdu.

Her tarafta bir figan…

 

Uyan derin uykudan,

Derin uykudan uyan!

Derin uykudan uyan!

 

Bak bütün Şark ne halde,

Külü göğe savrulmuş..

Boğulmuş bir inilti, susuyor…

Eseri yok.. Bu kaybolmuş bir feryat.

Bu toprakta her zerre bir muzdarip nazardır.

Hindistan’dan isyan et; Semerkand’dan,

Iraktan, Hemedan’dan tuğyan et;

Bir hayat göster, canlan..

 

Uyan derin uykudan,

Derin uykudan uyan!

Derin uykudan uyan!

 

Seher vaktidir, güneş ufukta yükseldi bak!

Seherin kulağına kanlı bi küpe taktı

Sahralardan, dağlardan, kafileler, kervanlar

Yola koyuldu uyan!...

Ey dünyayı gören göz, anlayan göz!

Uyan da gör ne haldedir cihan!

 

Uyan derin uykudan,

Derin uykudan uyan!

Derin uykudan uyan!

 

Sen ne biçim ummansın? Ovalar sakin!

Böyle deniz olur mu, artmıyor eksilmiyor.

Kabaran dalgalar yok, timsahlar kaynaşmıyor,

Böyle deniz olur mu, bu denizin yarılmış göğsünden

Başı göğe eren bir dalga ol da ufuklara kanatlan!

 

Uyan derin uykudan,

Derin uykudan uyan!

Derin uykudan uyan!

 

Hakkı ezeli kanunu sana, sana emanet edilmiştir.

Allah’ın varsa eğer, sağı sen, solu sensin!

Onun serveti sen, onun kudreti sensin!

Topraktan yaratılan bir kulsun sen, ey insan.

Lakin zemin de sensin, evet zaman da sensin.

Hakka ermek sırrının şarabını iç ve kan!

Şüphe uçurumundan fırla, kendini kurtar!...

Ne duruyorsun davran!

 

Uyan derin uykudan,

Derin uykudan uyan!

Derin uykudan uyan!

Muhammed İkbal

Kaynak: Zebur-u Acem’den Seçmeler-Farsçadan Çeviri: Prof. Dr. Ali Nihad Tarlan- Hilal Yayınları-İst–1964