GECESİ ZİKİR GÜNDÜZÜ CİHAD VE İRŞAD BİR ORDU

Yeryüzünde hiç beklenmedik bir şekilde zuhur eden ve az bir zaman içinde dünya dengelerini alt üst edip, arzda ağırlığını hissettiren muhteşem Ashab nesli, dostu düşmanı lâl, şeytan ve ordusuna dünyayı dar etmiş, medeni milletlere üstad olmuşlardı.

Onlar dışta fetihlerinden daha büyük oranda içte derinliğe ermiş ayyüzlülerdi. Hasımlarının onları anlatırken kullandıkları ifadelerden bir nebze bunu sezebiliyoruz: "Onlar gecelerini ibadetle, gündüzlerini oruçla geçirirler. Verdikleri sözü mutlaka yerine getirirler, iyiliği emreder, kötülüğü yasaklarlar. Birbirlerine karşı çok insaflı ve merhametlidirler."

Bir başkası şunları demekte: "Müslümanlar gündüzleri at üstünde, geceleri ibadettedirler. Bedelini vermeden zimmetlerinde bulunanlardan hiçbir şey almazlar. Selamsız hiçbir yere girmezler; muharebeye tutuştukları milletleri mağlup edinceye kadar savaşırlar."

Bir başkası şu itirafı yapar: "Müslümanlar gündüzleri süvari, geceleri abid olduklarından hep oklarını yontup, mızraklarını düzeltmekle meşguldürler. Yanınızda oturan birisine bir şey söyleseniz Kur'an ve zikir seslerinden sözünüzü anlayamazdı."

Ve bir tarihi misal..Müslüman askerleri Medain'de Kisra'nın yüzbin dinar kıymetindeki taç ve tahtını ganimet olarak ele geçirdiklerinde, taç ve taht hiç dokunulmadan doğrudan doğruya kumandana teslim edilmiş, kumandan da derhal Müslümanların halifesine göndermiştir. Hayretini gizleyemeyen halife; "Bu hareketi yapanlar muhakkak emin kişilerdir" demekten kendisini alamamıştır.

ÇOK SEVABLI BİR İŞ: EBELİK

Hz.Ömer hilafeti sırasında çoğu zaman gece vakti şehri gezerek denetler, ihtiyacı olanların yardımına koşardı. Bir keresinde bir meydana uğradı. Orada daha önce görmediği, hayvan kıllarından yapılmış bir çadır gördü. Çadıra yaklaştığında bir adamın üzgün bir şekilde çadırın dışında oturduğunu, içeriden de bir inleme sesi geldiğini farketti. Adama selam verip durumu sorduğunda adam önce söylemek istemedi, fakat Ömer(RA); "Hayır söyle, bu bir acı çekme sesidir" diye onu zorladı. Adam da hanımının doğum sancısı çektiğini ve yanında kimsenin olmadığını haber verdi.

Ok gibi yerinden fırlayan şanlı halife doğru zevcesi Ümm-ü Gülsüm'e koştu ve ona; "Sana çok sevablı bir iş nasip oldu. Doğum için gerekli olan malzemeleri ve ayrıca yağ, tencere, buğday vs. yanına al" dedi. Biraz sonra ikisi de çadırın önünde hazırdılar. Eşi içeri girerken, Hz. Ömer de ateş yaktı, tencereye yağ koyup pişirmeye başladı.

Biraz sonra içeriden Ümm-ü Gülsüm(R.A)'ın sesi işitildi; "Ey müminlerin emiri, dostunuza bir oğlu olduğunu müjdeleyiniz". Adam "müminlerin emiri" sözünü duyunca çok şaşırdı ve utandı. Hz. Ömer bir yandan doğum yapan annenin yemesi içi tencereyi çadırının kenarına koyarken diğer yandan da adama;

"Telaşlanacak bir şey yok, al sen de ye. Bütün geceyi uykusuz geçirdin" dedi. Bu büyüklük karşısında iyice ezilen muhatabına ayrılırken şöyle buyurdu; "Yarın gel, senin ihtiyaçların temin edilecektir."

Kaynaklar:

1-Müslümanların Gerilemesiyle Dünya Neler Kaybetti?-Ebul Hasen en Nedvi-Kitabevi Yayınları-İst-1996

2-Fezâil-i A'mâl-M.Zekeriyya Kandehlevi-Gülistan Neşriyat-İst-